อบเชย (Cinnamon)

วรากรสมุนไพร | เมืองนครราชสีมา นครราชสีมา
ต้นแก้งขี้พระร่วง
ไม้แ ก้งขี้พระร่วงถือเป็นไอเทมลับของหมอยาพื้นบ้านอีสาน ลองกระซิบถามท่านซิว่ามีไหม

วรากรสมุนไพร | เมืองนครราชสีมา นครราชสีมา
ต้นอบเชยไทย พันธุ์ไม้ประจำจังหวัดระนอง
อบเชยต้น (เชียด)
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Cinnamomum iners Reinw. ex Blume
ชื่อสามัญ : Cinnamon
วงศ์ : Lauraceae
ชื่ออื่น : กระแจะโมง กะเชียด กะทังนั้น (ยะลา) กระดังงา (กาญจนบุรี) กะพังหัน โกเล่ เนอม้า (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี) เขียด เคียด เฉียด ชะนุต้น (ภาคใต้) มหาปราบตัวผู้ อบเชย อบเชยต้น (ภาคกลาง) ดิ๊กซี่สอ (กะเหรี่ยง-เชียงใหม่) บอกคอก (ลำปาง) ฝักดาบ (พิษณุโลก) พญาปราบ (นครราชสีมา) สะวง (ปราจีนบุรี) อบเชยไทย
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ของอบเชยต้น
อบเชยมีอยู่หลายชนิดซึ่งคุณภาพแตกต่างกันไป ตามสถานที่ปลูกหรือแหล่งผลิต ส่วนที่นำมาใช้เช่นเปลือกของใบและกิ่งก้าน แต่สรรพคุณทางยาจะใช้เหมือนกันหมด
‘อบเชยเทศ’ หรือที่คนไทยเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า อบเชยศรีลังกา มีราคาแพงที่สุดเป็นมีลักษณะไม้ยืนต้นขนาดเล็กไม่ผลัดใบ เปลือกลำต้นมีสีเทาและหนา กิ่งขนานกับพื้นและตั้งชันขึ้น ใบเป็นใบเดี่ยวออกสลับกันตามลำต้น ลักษณะใบคล้ายรูปไข่ ปลายใบแหลม มีเส้นใบ 3 เส้น ดอกออกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ดอกขนาดเล็กสีเหลืองมีกลิ่นหอม ผลมีสีดำคล้ายรูปไข่
‘อบเชยจีน’ เป็นไม้ยืนต้น มีความสูงและขนาดของลำต้นมากกว่าอบเชยเทศ มีเปลือกหนาหยาบกว่า และสีเข้มกว่าอบเชยเทศเช่นกัน ใบมีลักษณะคล้ายรูปหอก เป็นมันสีเขียวเข้ม ออกดอกเป็นช่อ ดอกมีขนาดเล็ก มีขนอ่อน ๆ ที่ก้านดอก เนื้อผลนิ่ม กลิ่นหอมฉุน มีรสขมเล็กน้อย
‘อบเชยญวน’เป็นไม้ยืนต้น ซึ่งมีลักษณะลำต้นคล้ายคลึงกับอบเชยจีนมาก ใบเป้นใบเดี่ยวค่อนข้างบาง รูปร่างยาวเรียว ปลายใบแหลม ดอกและผลมีขนาดเล็ก มีรสหวาน แต่มีกลิ่นหอมไม่เท่ากับอบเชยเทศ ปลูกได้ดีมากในประเทศไทย และประเทศไทยเราส่งออกอบเชยชนิดนี้
‘อบเชยชวา’ หรือ อบเชยอินโดนีเซีย เป็นไม้ยืนต้นที่ใหญ่กว่าอบเชยที่กล่าวมาแล้วทั้งหมด เป้นอบเชยที่วางจำหน่ายตามท้องตลาดทั่วไป แต่นิยมเรียกกันว่าอบเชยเทศ ใบยาวเรียว ปลายใบแหลม ดอกและผลมีขนาดเล็ก มีกลิ่นหอมแต่น้อยกว่าอบเชยเทศ
ส่วน อบเชยต้น(เชียด) หรือ อบเชยไทย นั้น เป็นไม้ต้นที่มีใบและเปลือกหอม ลักษณะใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม เมื่อขยี้ใบจะมีกลิ่นหอม ดอกช่อ ออกที่ปลายกิ่ง มีสีเหลืองอ่อนหรือเขียวอ่อน เหม็น กลีบรวมชั้นนอก 3 กลีบ คล้ายกลีบเลี้ยง กลีบรวมชั้นใน 3 กลีบ แยกกันแต่ติดตรงโคน ผลสด แก่สีม่วงดำ
อบเชยต้น หรือ อบเชยไทย เป็นอบเชย สายพันธุ์ไทย พบมากที่สุดทางภาคเหนือของไทย และอบเชยต้น เปลือกต้นจะมีความหนาและแข็งกว่าอบเชยต้นที่นำเข้าจากญวน, อินเดีย และจีนมาก
ส่วนที่ใช้ : อบเชยมีหลายชนิดซึ่งคุณภาพแตกต่างกันไป ตามสถานที่ปลูกหรือแหล่งผลิต ส่วนที่นำมาใช้คือเปลือกของใบและกิ่งก้าน
สรรพคุณและวิธีใช้
อบเชยมีฤทธิ์อุ่นร้อน มีรสหอมหวาน ช่วยขับเหงื่อ ให้ความสดชื่น แก้อาการอ่อนเพลีย น้ำมันอบเชยเทศใช้เป็นส่วนผสมในยาขับลม แก้อาการท้องอืดท้องเฟ้อ มีฤทธิ์ฆ่าเชื้อราและเชื้อจุลินทรีย์ แต่มีผลข้างเคียงคือก่อให้เกิดความระคายเคืองมากกว่าน้ำมันอบเชยเทศ
เปลือก
- หอมหวาน บำรุงดวงจิต แก้อ่อนเพลัน ทำให้มีกำลัง ขับผายลม
- เปลือกต้ม หรือทำเป็นผง แก้โรคหนองในและแก้โทษน้ำคาวปลา
- ใช้เป็นยานัตถุ์ แก้ปวดศีรษะ ปรุงรับประทานเป็นยาบำรุงกำลัง และปรุงเป็นยาแก้บิด และไข้สันนิบาต
ใบ – เป็นสมุนไพรหอม ปรุงเป็นยาหอม แก้ลมวิงเวียนและจุกเสียดแน่นและลงท้อง เป็นยาบำรุงกำลัง และบำรุงธาตุ
รากกับใบ – ต้มน้ำรับประทาน แก้ไข้เนื่องจากความอักเสบของสตรีที่คลอดบุตรใหม่ๆ
ข้อควรสังเกต/ข้อควรระวัง
1. ใบของต้นอบเชยบางชนิดที่นำมาใช้เป็นส่วนผสมของเครื่องแกง นิยมเรียกกันว่า ใบกระวาน
2. ผู้ที่มีปัสสาวะเป็นเลือด ปัสสาวะขัด เป็นโรคริดสีดวง อุจจาระแข้งแห้ง และหญิงมีครรถ์ไม่ควรรับประทานอบเชย

วรากรสมุนไพร | เมืองนครราชสีมา นครราชสีมา
ต้นสุรามะริด ไม้หายากน่าสะสม
ชื่ออื่น : ยางนางต้น, สะแกดง, สุรามริด, สุรามีฤทธิ์
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Cocculus Laurifolius DC
ชื่อวงศ์ : MENISPERMACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ต้นสุรามะริด เป็นต้นไม้ขนาดกลาง ผิวลำต้นสีหม่น กิ่งก้านมีสีแดง เปลือกบาง แข็งเปราะ
ใบสุรามะริด ใบรูปหอก ยาวประมาณ 5-10 เซนติเมตร ใบบิด ขอบใบบางคม
ดอกสุรามะริด ดอกเป็นสีขาว เกสรดอกก็มีสีขาว
ผลสุรามะริด กลมแข็งเมล็ดในแบ่งออกเป็น 3 กลีบ
ส่วนที่ใช้เป็นยา : นำมันจากใบ, ราก, เนื้อไม้
สรรพคุณสุรามะริด :
น้ำมันจากใบ รสร้อน ใบนำมากลั่นเอาน้ำมัน ซึ่งเราเรียกกันว่า “น้ำมันเขียว” ที่เรารู้จักกันทั่ว ๆ ไป นำมาใช้ทาภายนอก ทาถูนวด แก้ลมขัดข้อ ฟกซ้ำ แก้เส้นกระตุก ขับโลหิตให้ขึ้นสู่ผิวหนัง
รากและเนื้อไม้ รสหอมร้อน ขับเลือด ขับลม แก้จุกเสียดแน่นเฟ้อ บำรุงธาตุ
เปลือกของสุรามะริดหากนำมาแช่เหล้า จะทำให้เหล้าแรงขึ้น เลยเป็นที่มาของชื่อ “สุรามีฤทธิ์“

วรากรสมุนไพร | เมืองนครราชสีมา นครราชสีมา
ต้นเชียด อบเชยไทย
ช่องทางการติดต่อร้านวรากรสมุนไพรทางไลน์สะดวกที่สุดค่ะ
ไอดีไลน์ herbsddd
QR code https://line.me/ti/p/T-oZ81KZrM
โทร 0629246459
ต้องการมาดูสินค้าโทรนัดหมายล่วงหน้านะคะ
ต้นเชียด อบเชยไทย
วงศ์ Lauraceae
ชื่อวิทยาศาสตร์ Cinnamomum iners Reinw. ex Blume
ชื่อไทย เชียด, ม้าสามเอ็น , อบเชยไทย, อบเชยต้น
ชื่อท้องถิ่น ม้าสามเอ็น(คนเมือง), กัวเล่ะบิ๊(กะเหรี่ยงเชียงใหม่), เสี้ยง(ม้ง)

ลักษณะทาง พฤกษศาสตร์
ไม้ต้น ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง 15 – 20 ม. ทรงพุ่มกลม หรือรูปเจดีย์ต่ำ ๆ ทึบ เปลือกสีน้ำตาลอมเทา ค่อนข้างเรียบ เกลี้ยง เปลือกและใบมีกลิ่นหอมอบเชย (cinnamon)
ใบ เดี่ยว ออกตรงข้าม หรือเยื้องกันเล็กน้อย รูปขอบขนาน กว้าง 2.5 – 7.5 ซม. ยาว 7.5 – 25 ซม. เนื้อใบหนา เกลี้ยง แข็ง และกรอบ มีเส้นใบออกจากโคนใบ 3 เส้นยาวตลอดจนถึงปลายใบ ด้านล่างเป็นคราบขาว ๆ ก้านใบยาว 0.5 ซม.
ดอก มีขนาดเล็ก สีเหลืองอ่อน หรือเขียวอ่อน ออกเป็นช่อแบบกระจายที่ปลายกิ่ง ยาว 10 – 25 ซม. ดอกมีกลิ่นเหม็น
ผล มีขนาดเล็ก รูปขอบขนาน ยาวประมาณ 1 ซม. แข็ง ตามผิวมีคราบขาว ๆ แต่ละผลมีเมล็ดเดียว ฐานรองรับผลเป็นรูปถ้วย [7]

สรรพคุณ / การใช้ประโยชน์
- เปลือกต้น ตากให้แห้งแล้วนำไปเคี้ยวกินกับหมาก(กะเหรี่ยงเชียงใหม่)
- ราก ต้มน้ำดื่มแก้อการปวดหลังปวดเอว(คนเมือง)
เปลือกต้น ต้มน้ำดื่ม เป็นยาบำรุงธาตุ ช่วยเจริญอาหาร(คนเมือง)
- เปลือกไม้ นำไปตากแห้งแล้วตำให้เป็นผง นำไปทำธูป ได้ มีกลิ่นหอม(ม้ง)
- ราก น้ำต้มให้สตรีกินหลังคลอดบุตร และลดไข้หลังการผ่าตัด ต้น เปลือกต้นใช้แทน cinnamon เคี้ยวกินเป็นยาแก้ปวดท้อง ยาชงจากเปลือกต้น ใช้เป็นยาถ่าย
ใบ น้ำยางจากใบใช้ทาแผลถอนพิษของยางน่อง และตำเป็นยาพอกแก้ปวด rheumatism
เมล็ด ทุบให้แตกแล้วผสมกับน้ำผึ้ง ให้เด็กกินแก้บิดและแก้ไอ
เปลือก
- หอมหวาน บำรุงดวงจิต แก้อ่อนเพลัน ทำให้มีกำลัง ขับผายลม
- เปลือกต้ม หรือทำเป็นผง แก้โรคหนองในและแก้โทษน้ำคาวปลา
- ใช้เป็นยานัตถุ์ แก้ปวดศีรษะ ปรุงรับประทานเป็นยาบำรุงกำลัง และปรุงเป็นยาแก้บิด และไข้สันนิบาต
ใบ - เป็นสมุนไพรหอม ปรุงเป็นยาหอม แก้ลมวิงเวียนและจุกเสียดแน่นและลงท้อง เป็นยาบำรุงกำลัง และบำรุงธาตุ
รากกับใบ - ต้มน้ำรับประทาน แก้ไข้เนื่องจากความอักเสบของสตรีที่คลอดบุตรใหม่ๆ

วรากรสมุนไพร | เมืองนครราชสีมา นครราชสีมา
ขายต้นอบเชยญวน
พืชสมุนไพร พืชหายาก พืชเศรษฐกิจ
ช่องทางการติดต่อร้านวรากรสมุนไพรทางไลน์สะดวกที่สุดค่ะ
ไอดีไลน์ herbsddd
QR code https://line.me/ti/p/T-oZ81KZrM
โทร 0629246459,0616498997
ต้องการมาดูสินค้าโทรนัดหมายล่วงหน้านะคะ
อบเชยญวน (ชื่อวิทยาศาสตร์: Cinnamomum loureiroi;เวียดนาม: Qu Tr My / Qu Thanh)เป็นไม้ไม่ผลัดใบ และเป็นพืชท้องถิ่นในคาบสมุทรอินโดจีน มีความใกล้เคียงกับอบเชยจีนมากกว่าอบเชยลังกา มีน้ำมันหอมระเหย 1-5% และมี cinnamaldehyde 25% ในน้ำมันหอมระเหยซึ่งมากกว่าชนิดอื่นๆ จึงมีราคาสูงกว่าอบเชยจีนและอบเชยลังกา
อบเชยญวน (Cinnamomum loureirii Nees) มีรสหวานแต่ไม่ค่อยหอม ปลูกได้ดีมากในประเทศไทย และประเทศไทยเราส่งออกอบเชยชนิดนี้
อบเชยเป็นสมุนไพรที่มีคุณสมบัติช่วยกระตุ้นการทำงานในระบบการให้สัญญาณอินซูลิน (Insulin-Signaling System) และจะดีมากหากอบเชยได้ทำหน้าที่ก่อนจะนำกลูโคสเข้าสู่เซลล์ อีกทั้งยังสามารถใช้อบเชยร่วมกันกับฮอร์โมนอินซูลินได้เป็นอย่างดี นอกจากนี้ ยังมีการค้นพบสาร MHCP ที่สามารถช่วยลดความดันโลหิตจากการทดลองในสัตว์ลงได้ และมีคุณสมบัติสำคัญที่เป็นสารต่อต้านอนุมูลอิสระที่ดีต่อร่างกาย
แม้ในปัจจุบันสมุนไพรอบเชยจะยังไม่ได้รับการขึ้นทะเบียนเพื่อใช้แทนยาก็ตาม แต่ ดร.แอนเดอร์สัน ก็ได้มีการแนะนำให้นำมาบรรจุในแคปซูลเพื่อรับประทานเป็นยาสมุนไพรป้องกันเบาหวานได้เช่นเดียวกัน โดยให้ทดลองใช้ 1/4 ช้อนชาถึง 1 ช้นชาต่อวัน โดยใน 1 ช้อนชาจะมีตัวยาหนักประมาณ 1,200 มิลลิกรัม ดังนั้น ขนาด 1/4 ช้อนชาจึงได้ปริมาณเท่ากับ 300 มิลลิกรัม และสามารถบรรจุใส่ลงในแคปซูลหมายเลข 1 ได้แบบพอดี แนะนำให้ทาน 1 แคปซูล ทุกมื้ออาหาร โดยทานวันละ 4 มื้อ สำหรับกลุ่มเสี่ยงต่อการเกิดโรคเบาหวานสูงคือคนที่มีพ่อแม่มีประวัติป่วยเป็นเบาหวาน ควรทานยาดังกล่าวพร้อมกันกับมื้ออาหารใหญ่วันละ 1-2 เม็ด สรรพคุณจากยาสมุนไพรอบเชยนี้จะทำหน้าที่ช่วยในเรื่องของการย่อยอาหารและช่วยขับลมได้ค่ะ สำหรับอบเชยชนิดที่ ดร.แอนเดอร์สัน นำมาใช้เพื่อการทดลองทำยานั้นเป็นเปลือกอบเชยจีน Cassia (Cinnamomum cassia) ซึ่งมีลักษณะคล้ายกันกับชนิดที่มีอยู่ในป่าของไทยเราแต่หากสามารถนำเอาอบเชยชวามาทำเป็นยาได้จะดีที่สุด
อบเชย ส่วนที่ใช้คือ เปลือกของต้นอบเชย สีน้ำตาลปนแดง มีกลิ่นหอมนุ่มนวล รสขมหวานฝาด วิธีใช้ในการประกอบอาหาร ก่อนใช้ต้องคั่วหรือเผาก่อน จึงจะมีกลิ่นหอม ใช้ดับกลิ่นคาวของเนื้อสัตว์ ใส่ทั้งชิ้นหรือป่นละเอียดผสมในเครื่องแกง เช่น แกงมัสมั่น พะโล้ เนื้อตุ๋น เป็นต้น
สรรพคุณ
ตำรายาไทย: น้ำต้มเปลือกต้น ดื่มแก้ตับอักเสบ อาหารไม่ย่อย แก้ท้องเสีย ลำไส้เล็กทำงานผิดปกติ ขับพยาธิ มีสรรพคุณบำรุงดวงจิต แก้อ่อนเพลีย ชูกำลัง ขับผายลม บำรุงธาตุ แก้บิด แก้ลมอัณฑพฤกษ์ แก้ไข้สันนิบาต ใช้ปรุงเป็นยานัตถุ์แก้ปวดหัว รับประทานแก้เบื่ออาหาร แก้จุกเสียด แน่นท้อง อาหารไม่ย่อย แก้ไอ แก้ไข้หวัด ลำไส้อักเสบ ท้องเสียในเด็ก อาการหวัด ปวดปะจำเดือน แก้อ่อนเพลีย คลื่นไส้อาเจียน แก้ปวดประจำเดือน ห้ามเลือด บดเป็นผงโรยแผลกามโรค สมานแผล
อบเชยมีการนำมาใช้ในพิกัดยาไทย คือ “พิกัดตรีธาตุ” ประกอบด้วย กระวาน ดอกจันทน์ และอบเชย เป็นยาแก้ธาตุพิการ แก้ลม แก้เสมหะ แก้ไข้ “พิกัดตรีทิพย์รส” คือการจำกัดจำนวนของที่มีรสดี 3 อย่าง คือโกฐกระดูก เนื้อไม้ และอบเชยไทย มีสรรพคุณบำรุงธาตุ บำรุงกระดูก บำรุงตับปอดให้เป็นปกติ แก้ลมในกองเสมหะ บำรุงโลหิต “พิกัดจตุวาตะผล” คือการจำกัดจำนวนตัวยาแก้ลม ประกอบด้วยผล 4 อย่าง คือ เหง้าขิงแห้ง กระลำพัก อบเชยเทศ และโกฐหัวบัว มีสรรพคุณแก้ไข้ แก้พรรดึก แก้ตรีสมุฏฐาน ขับผายลม บำรุงธาตุ แก้ลมกองริดสีดวง “พิกัดทศกุลาผล” คือการจำกัดจำนวนตัวยาตระกูลเดียวกัน 10 อย่าง มีชะเอมทั้ง 2 (ชะเอมไทย ชะเอมเทศ) ลูกผักชีทั้ง 2 (ผักชีล้อม ผักชีลา) อบเชยทั้ง 2 (อบเชยไทย อบเชยเทศ) ลำพันทั้ง 2 (ลำพันแดง ลำพันขาว) ลูกเร่วทั้ง 2 (เร่วน้อย เร่วใหญ่) มีสรรพคุณ แก้ไข้เพื่อดีและเสมหะ ขับลมในลำไส้ บำรุงธาตุ บำรุงปอด แก้รัตตะปิตตะโรค แก้ลมอัมพฤกษ์ อัมพาต บำรุงกำลัง บำรุงดวงจิตให้แช่มชื่น แก้ไข้
อบเชยญวนขึ้นได้ดีในประเทศไทย ปลูกเพียง 3 ปี ก็มีผลผลิตขายได้แล้ว