ต้นอีแปะ (Aee Pae Tree)

วันเดอร์กรีน | เชียงดาว เชียงใหม่
#ต้นปีแป๊ะขนาดกลาง 30-40เซน กิ่งตอน
ต้นชวนป๋วยปีแป๋ะ หรือบีวะ ” มีสรรพคุณและรสชาติที่โดดเด่นเป็นได้ทั้งผลไม้และยาตามธรรมชาติ
*ผลมีรสหวานอมเปรี้ยว สามารถรับประทานสดได้ หรือนำมาทำแยมหรือเยลลี่ ส่วนประกอบหมวดอาหารคาว สลัด ขนม เครื่องดื่ม ไอศกรีม แยม หรือแม้แต่ทานผลสุกสด ก็อร่อย ใบมีแทนนิน รสฝาด ใช้แก้อาการท้องเสียและเป็นยาระบาย

* ผลมีเพกติน มีโพแทสเซียมและวิตามินสูง วิตามินซีสูง โดยเป็นไม้พุ่มยืนต้น ดอกมีกลิ่นหอม กลีบเลี้ยง และ มีขนละเอียดปกคลุม ผลรูปกลมหรือรูปไข่สีเหลืองอ่อนหรือสีส้ม มีขนปกคลุม ผิวเปลือกบาง เปลือกผลฉ่ำน้ำเมล็ดยาว สีน้ำตาลดำ และ รสชาติฉ่ำรสหวานอมเปรี้ยว ถิ่นกำเนิดอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของจีน ได้กระจายพันธุ์ในจีน และ ญี่ปุ่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
*นอกจากนี้เพคตินที่มีจำนวนมากในปีแป๋ยัง ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการป้องกันการสะสมของสารพิษส่วนเกินในลำไส้ใหญ่ได้ ดังนั้นจึงมีประสิทธิภาพในการปกป้องจากโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ มีสารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันร่างกายจากอนุมูลอิสระและ ความเครียด ปีแป๋นอกจากใช้เป็นส่วนประกอบในการรักษาอาการไอเรื้อรังอย่างดีจึงมี ประสิทธิภาพในการป้องกันมะเร็งได้อย่างดีอีกทางหนึ่งด้วยเช่นกัน
*คุณประโยชน์ในด้านสรรพคุณทางยา….รักษาอาการไอ ขับเสมหะได้เป็นอย่างดี นอกจากทานผลสดแล้ว ราก ใบ ดอก ก็สามารถใช้เป็นส่วนประกอบในยาตำราจีนหลายขนานโดยเฉพาะในการรักษาอาการไอ เรื้อรัง และบำรุงปอด ขับเสมหะ
*สำหรับการใช้ประโยชน์จากใบปีแป๋ในการต้ม เพื่อเป็นยาแก้ไอนั้น ต้องเลือกเอาใบหนุ่มๆ คือไม่แก่ไม่อ่อนเกินไปประมาณ 3 ใบ เอามาล้างทำความสะอาดหลังใบที่มีขนอ่อนออกให้หมด แล้วต้มในหม้อใบใหญ่ๆ ใช้กินต่างน้ำประมาณ 2 เดือนต่อเนื่องจะเริ่มเห็นผล จากผู้ใช้ที่มีปัญหาในเรื่องระบบประสาทไม่สั่งการกินข้าวไม่ได้ ไอตลอดเวลา ก็ปรากฏว่าสามารถรับประทานอาหารได้ อาการไอหายไป การต้มใบปีแป๋นี้ ถ้าต้องการเสริมรสชาติก็อาจใช้น้ำผึ้งผสมทีละแก้วก่อนรับประทานก็จะช่วยให้ชุ่มคอได้เป็นอย่างดีเช่นกัน
*โลควอท ( Loquat ) หรือ ปี่แป๋ ( Eriobotrya japonica ) เป็นต้นไม้ขนาดกลาง-เล็ก เป็นไม้ผลพื้นบ้านในประเทศญี่ปุ่น และทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศจีน เป็นไม้พุ่มหรือไม้ยืนต้น ต้นมีความสูงประมาณ 20 ถึง 30 ฟุต ลำต้นตรง ใบกว้าง ขอบใบจักเป็นฟันเลื่อยห่างๆ ผิวใบด้านบนเขียวเข้มเป็นมัน ด้านล่างมีเกล็ดสีน้ำตาลแดง มีกลิ่นหอม กลีบเลี้ยงมีขนละเอียดปกคลุม ผลรูปกลมหรือรูปไข่สีเหลืองอ่อนหรือสีส้ม มีขนปกคลุม ผิวเปลือกบาง เปลือกผลฉ่ำน้ำ เมล็ดยาว สีน้ำตาลดำ รสชาติฉ่ำรสหวานอมเปรี้ยวเล็กน้อย
Loquatเป็นชื่อในภาษาอังกฤษภาษาจีนเรียก ว่า pipa (ปีแป๋) แต่ในญี่ปุ่นเรียกว่า biva (บีว่ะ) ดอกและผลจะมีช่วงระหว่างเดือนมิถุนายน ต่อเนื่องไปจนถึงเดือนธันวาคมของทุกปี ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ดและตอนกิ่ง
ปีแป๋ เจริญเติบโตง่าย ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ดดีที่สุด เพราะระบบรากจะมีความแข็งแรงมากกว่าการปักชำและการตอน
“ ปีแป๋ ” เป็นต้นไม้ที่โตง่าย พบเห็นในลักษณะของไม้ประดับได้ทั่วไป ในสภาพอากาศอบอุ่น ที่มีแสงแดดเต็มที่ สามารถ เจริญเติบโตได้ในพื้นที่อบอุ่นรวมถึงเมืองร้อนในประเทศไทย
*ปัจจุบัน ก็มีการทดลองเอาไปปลูกในพื้นที่ราบลุ่มภาคกลางซึ่งก็ให้ผลผลิตที่ดีแต่ยัง ไม่เทียบเท่าพื้นที่ไหล่เขาในเรื่องอัตราการเจริญเติบโต สำหรับปัจจัยเรื่องอากาศคือไม่เย็นเกินไป ไม่ร้อนเกินไป อุณหภูมิต่ำสุดไม่ควรน้อยกว่า 12 องศา ร้อนสุดไม่ควรเกิน 35 องศา ถ้าอากาศร้อนมากก็ต้องให้สปริงเกอร์ใน การลดอุณหภูมิของอากาศโดยการใช้น้ำฝอยเข้ามาช่วยรักษาอุณหภูมิ ส่วนฤดูฝนก็ต้องพยายามอย่าให้น้ำท่วมราก หรือน้ำท่วมขัง ต้องคอยดูแลให้ดี
*ระยะเวลาที่น่าจะเก็บเกี่ยวผลผลิตได้น่าจะเริ่มในปีที่ 5 ที่เริ่มให้ผลผลิตออกมา ซึ่งการดูแลและการบำรุงรักษาต้นปีแป๋ นั้นถือเป็น พืชที่ดูแลไม่ยากความจริงสามารถปลูกแล้วปล่อยไปตามธรรมชาติได้ แต่ถ้าดูแลให้ ดีๆ จะให้ผลผลิตที่ดีกว่าการปล่อยปละละเลยกว่าเท่าตัว
ส่วนการให้ปุ๋ยให้ “จุลินทรีย์หน่อกล้วย” กับ “ฮอร์โมนไข่” ผสมน้ำฉีดพ่นไปในอัตราส่วนอย่างละ 10 ซีซี/น้ำ 20 ลิตร ในระยะเวลาประมาณ 15 วัน/ครั้ง (เดือนละ 2 ครั้ง) ต่อเนื่องกันไปจนถึงระยะที่เก็บผลผลิตได้ การบำรุงทั้งในช่วงออกดอกหรือติดผลแค่ใช้จุลินทรีย์หน่อกล้วยและ ฮอร์โมนไข่ก็พอ เพราะปีแป๋เป็นผลไม้ ที่สามารถให้คุณค่าทางยาควบคู่ไปกับการทานผลสด
ได้ด้วย
เพจ วันเดอร์กรีน (อินบล็อกมาค่ะ)
โทร 0914164553