ต้นพุดภูเก็ต

พุดภูเก็ต
ชื่ออื่น ๆ : พุดป่า รักนา คำมอกสงขลา
ชื่อภาษาอังกฤษ : Phuket Gardenia
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Gardenia thailanica Tirveng
ชื่อวงศ์ : Rubiaceae
แหล่งกำเนิด
ต้นพืชชนิดนี้เป็นพรรณไม้พื้นเมืองของประเทศและจะพบได้ที่เมืองไทยเท่านั้น ผู้ค้นพบ คือ ดร.ชวลิต นิยมธรรม ซึ่งได้สำรวจพบเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ.2525 ที่อำเภอกระทู้ จังหวัดภูเก็ต บริเวณที่พบเป็นป่าละเมาะเนินเขาชายทะลที่มีระดับความสูง 30 เมตร
โดยในปี พ.ศ.2526 ได้มีการตั้งชื่อพรรณไม้ขึ้น ทั้งนี้บริเวณที่พบมากที่สุดจะอยู่ในจังหวัดภูเก็ตและมีเป็นแห่งๆ ที่เกาะตะรุเตากับบางเกาะของจังหวัดพังงา แล้วในช่วงเดือนเมษายนของทุกปีจะสามารถพบเห็นได้ตามบริเวณหาดกะตะของจังหวัดภูเก็ต ปัจจุบันมีการกระจายพันธุ์อยู่ตามป่าดิบแล้งที่มีระดับความสูงตั้งแต่ระดับน้ำทะเลไปถึงระดับความสูงที่ 150 เมตร
ลักษณะทั่วไปของพุดภูเก็ต
ลำต้น
เป็นไม้ประเภทยืนต้นที่มีขนาดเล็ก ความสูงอยู่ที่ 3-6 เมตร บริเวณลำต้นมีเปลือกสีน้ำตาล ลักษณะของต้นจะแตกกิ่งเล็กกิ่งน้อยและเป็นทรงพุ่มออกกลมๆ โปร่งๆ
ใบ
จะเป็นประเภทใบเดี่ยวและจะออกที่เฉพาะส่วนปลายของกิ่ง ลักษณะของใบเป็นรูปทรงไข่กลับหรือใบหอก มีความกว้างประมาณ 5-8 เซนติเมตร ความยาว 15-30 เซนติเมตร ส่วนโคนของใบจะสอบ ปลายใบมีความเรียวแหลม ขอบใบเรียบๆ เนื้อใบจะบาง ผิวของใบด้านบนเป็นสีเขียวเข้ม ส่วนด้านล่างใบจะมีสีเขียวอ่อนบวกมีความสากๆ คายๆ
ดอก
การออกดอกจะทยอยออกได้ทั้งปี แต่จะออกดกในช่วงฤดูร้อน โดยเดือนเมษายนจะดกดื่นที่สุด ลักษณะของดอกจะออกเป็นดอกเดี่ยวที่บริเวณซอกใบใกล้ๆ กับปลายยอด ส่วนโคนของกลีบเชื่อมติดกันในลักษณะหลอดมีความยาวประมาณ 5-7 เซนติเมตร ส่วนปลายจะแยกออกเป็น 5 กลีบ ยามดอกบานมีเส้นผ่านศูนย์กลางราวๆ 5-6 เซนติเมตร ดอกขณะแรกแย้มจะมีสีขาวนวลและมีกลิ่นหอมได้เกือบทั้งวัน ต่อจากนั้นจะเปลี่ยนสีเป็นสีเหลืองและเหลืองเข้มขึ้นตามลำดับ ทั้งนี้ดอกจะบานได้เพียงวันเดียวแล้วก็จะโรย
ผล
จะเป็นผลรูปทรงกลมรีและมีสีเขียวค่อนข้างสด ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของผลราว 2-2.5 เซนติเมตร ความยาว 3-4 เซนติเมตร โดยผลจะมีครีบอยู่ตามแนวยาวลักษณะเป็นสันจำนวน 5 สัน ข้างในผลมีเมล็ดขนาด 3-5 มิลลิเมตร ซึ่งเป็นลักษณะกลมรีและมีสีน้ำตาลอ่อนๆ แก้ไขข้อมูลเมื่อ 05 Sep 24 11:16