ต้นขันทองพยาบาท

ต้นขันทองพยาบาท
ชื่ออื่น กระดูก (ภาคใต้); ขนุนดง (Phetchabun); ขอบนางนั่ง (Trang); ขัณฑสกร (Chanthaburi); ขันทอง (Phichit); ขันทองพยาบาท (ภาคกลาง); ข้าวตาก (Kanchanaburi); ขุนทอง, คุณทอง (ประจวบคีรีขันธ์); โจ่ง (Suai-Surin); ช้องรำพัน (Chanthaburi); ชายปลวก (ภาคใต้); ดูกไทร, ดูกไม้ (Loei); ดูกหิน (Saraburi); ดูกไหล (Nakhon Ratchasima); ทุเรียนป่า (Lampang); ป่าช้าหมอง (Phrae); ไฟ (Lampang); มะดูก (ภาคกลาง); มะดูกดง (Prachin Buri); มะดูกเลื่อม (ภาคเหนือ); ยางปลอก (Phrae); ยายปลวก (ภาคใต้); สลอดน้ำ (Chanthaburi); หมากดูก (ภาคกลาง); เหมือดโลด (Loei); เหล่ปอ (Karen-Phrae); ฮ่อสะพายควาย (Phrae)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Suregada multiflora (A.Juss.) Baill.
วงศ์ Euphorbiaceae
ลักษณะ
ไม้ต้น สูงไม่เกิน 15 ม. แยกเพศต่างต้น หูใบเชื่อมติดกันขนาดเล็ก ร่วงเร็ว ใบเรียงเวียน รูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 12–15 ซม. แผ่นใบมีจุดโปร่งแสง ช่อดอกแบบช่อกระจุกสั้น ๆ ออกตรงข้ามใบ ก้านช่อยาวได้ถึง 1 ซม. ก้านดอกยาว 4–6 มม. กลีบเลี้ยง 5 กลีบ เรียงซ้อนเหลื่อม รูปรี ยาว 3–4 มม. ไม่มีกลีบดอก จานฐานดอกเป็นวง มีต่อมกระจาย เกสรเพศผู้จำนวนมาก ยาวเท่า ๆ กลีบเลี้ยง อับเรณูติดด้านหลัง เป็นหมันในดอกเพศเมีย รังไข่ 3 ช่อง แต่ละช่องมีออวุล 1 เม็ด ก้านเกสรเพศเมียสั้น ยอดเกสรแยก 2 แฉก ผลสด ผนังชั้นในแข็ง จักเป็นพูตื้น ๆ ยาว 2.5–3.5 ซม. แตกเป็น 3 ส่วน มีคอลิวเมลลา เมล็ดมีเยื่อหุ้มสีขาว
พบที่อินเดีย บังกลาเทศ พม่า ภูมิภาคอินโดจีน และคาบสมุทรมลายู ในไทยพบทุกภาค ขึ้นตามป่าเบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง ป่าละเมาะ และชายป่าที่แห้งแล้ง ความสูงไม่เกิน 500 เมตร
สรรพคุณ
รักษาน้ำเหลืองเสีย ปวดกระดูก กามโรค มะเร็งกระดูก
วิธีใช้
1กำมือต้มน้ำครึ่งลิตรกินเช้าเย็นก่อนอาหาร
น้ำคั้นจากใบใช้แก้ไข้ แก้ไขข้อมูลเมื่อ 19 Aug 24 01:24