เปล้าเงิน เปล้าน้ำเงิน คนละต้นกับเจตพังคี

ขายต้นเปล้าเงินหรือเปล้าน้ำเงิน เป็นคนละต้นกับเจตพังคี
ชื่อพฤกษศาสตร์ว่า Croton cascarilloides Raeusch.
วงศ์ Euphorbiaceae
ชื่ออื่น เปล้าหลังเงิน(ประจวบคีรีขันธ์ เปล้าเงิน(สงขลา) เป้าน้ำเงิน(นครราชสีมา สุราษฎร์ธานี) กะโดนหิน(เลย)เปล้าน้ำเงิน
ลักษณะ
เปล้าน้ำเงินเป็นไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็ก สูง ๑-๔.๕๐ เมตร กิ่งก้านเรียวเล็ก ใบติดหนาแน่นเป็นช่วงๆ ตามข้อและที่ปลายกิ่ง รูปขอบขนานแกมรูปใบหอก รูปขอบขนานแกมรูปไข่ รูปใบหอกกลับ หรือรูปข้าวหลามกลับ ขนาดกว้าง ๓-๗ ซม. ยาว ๕-๑๖ ซม. โคนใบสอบแคบ โคนสุดมน ขอบใบเรียบหรือหยักเพียงเล็กน้อย ปลายใบแหลมหรือเรียวแหลม ท้องใบปกคลุมด้วยเกล็ดสีเงิน มีสีน้ำตาลสลับบ้างประปราย หนาแน่น หลังใบเมื่อยังอ่อนอยู่มีเกล็ด แต่จะหลุดร่วงไปจนเกลี้ยง ก้านใบยาว ๑-๖ ซม. มีเกล็ดปกคลุม ดอกออกเป็นช่อสั้นๆ ที่ปลายยอด มักออกทีละ ๒ ช่อ ยาว ๑.๕-๗ ซม. ดอกย่อยขนาดเล็กมาก สีขาว ดอกตัวผู้และดอกตัวเมียอยู่บนช่อเดียวกัน ดอกตัวผู้รูปกลม ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางราว ๓ มม. กลีบเลี้ยงมี ๕ กลีบ รูปไข่ ยาวราว ๒ มม. ขอบกลีบมีขน กลีบดอกมี ๕ กลีบ รูปไข่กลับ ขอบกลีบมีขน เกสรตัวผู้มี ๑๕ อัน โคนเกสรมีขน ดอกตัวเมียขนาดใหญ่กว่าดอกตัวผู้ กลีบเลี้ยงมี ๕ กลีบ รูปไข่หรือรูปขอบขนาน ปลายมน โคนเชื่อมติดกัน ยาว ๕-๖ มม. กลีบดอกมี ๕ กลีบ ลักษณะคล้ายเส้นด้าย ยาวราว ๒ มม. ผลรูปกลมแกมรูปสามเหลี่ยม ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง ๖-๗ มม. สีเขียว เมล็ดรูปรี ด้านหนึ่งแบน ยาวราว ๔ มม.
พืชชนิดนี้มักพบขึ้นกระจัดกระจายตามไหล่เขาในป่าดงดิบและตามที่ราบในป่าโปร่ง ในบริเวณสูงกว่าระดับน้ำทะเลปานกลางไม่เกิน ๒๐๐ เมตร
ตำราสรรพคุณยาโบราณว่า
น้ำต้มราก (หรือต้มรวมกับเปลือกต้น) มีรสเฝื่อน เป็นยาแก้ไข้และยาแก้อาเจียน น้ำต้มเปลือกต้นและแก่นเป็นยาบำรุงโลหิตสตรี
ชาวบ้านบางถิ่นใช้ใบแห้งมวนสูบแทนบุหรี่
ต้น รักษามะเร็ง แก้ไขข้อมูลเมื่อ 15 Jan 24 10:34