ตำแยแมว(บริการส่งทางไปรษณีย์)

ตำแยแมว รู้จักกันในหลายชื่อตามท้องถิ่น ได้แก่ ตำแยตัวผู้ ตำแยป่า หญ้าแมว หญ้ายาแมว หานแมว ลังตาไก่ อเนกคุณ และตำแยแมว โดยมีชื่อทางพฤกษศาสตร์ว่า อาคาลิฟาอินดิคา (Acalypha Indica L.) ตำแยแมวเป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก ขึ้นเป็นวัชพืชทั่วไป ลำต้นมีขนปกคลุม ใบรูปไข่ ขอบใบหยัก ดอกเป็นดอกช่อ ส่วนยอดของช่อดอกเป็นดอกเพศเมีย มีใบประดับหยักเป็นซี่ฟัน มีขนปกคลุม แต่ละใบประดับหุ้มห่อดอก 2-6 ดอก ผลแห้งแตกได้ ภายในมีเมล็ด 1 เมล็ด
ตำแยแมว มีสรรพคุณในทางยา ดังนี้
ราก ใช้ขับเสมหะ ทำให้อาเจียน ทำให้ระคายเคืองทางเดินอาหาร เป็นยาถ่าย
ใบ ใช้ขับพยาธิเส้นด้ายในเด็ก ขับเสมหะในโรคหลอดลมอักเสบ ขับเสมหะในโรคหอบหืด เป็นยาระบาย ทำให้คลื่นเ**ยนอาเจียนหากรับประทานปริมาณมาก ใบแห้งป่นโรยรักษาแผลเนื่องจากนอนมาก
ทั้งต้น – ใช้ขับเสมหะ ทำให้อาเจียน ถอนพิษของโรคแมวได้ดี
สรุปโดยรวม ตำแยแมว เป็นยาที่ทำให้อวัยวะช่องทางเดินของอาหารระคายเคือง ใช้เป็นยาขับเสมหะ แต่ถ้ากินมากเกินไปจะทำให้อาเจียน ใบสด ๆ ปรุงเป็นแกงเลียงให้เด็กรับประทานเป็นยาขับพยาธิเส้นด้ายออกดี ต้นตำแยแมวนี้ถอนเอาขึ้นมาทั้งราก โยนทิ้งไว้ แมวเห็นเข้า จะตรงเข้ากลิ้งเกลือกแล้วรับประทานราก เป็นยาถอนพิษโรคของแมวดี
ตำแยแมวสามารถพบได้ทั่วไป ไม่ได้มีเฉพาะในประเทศไทยเท่านั้น ในต่างประเทศอย่างเช่น อินเดีย ก็รู้ถึงสรรพคุณที่ทำให้แมวหลงไหล สันนิษฐานว่าส่วนรากของตำแยแมวน่าจะมีกลิ่นที่ดึงดูดแมวได้เช่นเดียวกับ
ฟีโรโมน (Pheromone) ซึ่งเป็นฮอร์โมนที่ใช้ดึงดูดเพศตรงข้าม จึงทำให้บรรดาแมวๆรู้สึกหลงไหลได้เช่นนั้น แต่ไม่ใช่ว่าแมวทุกตัวจะหลงไปกับกลิ่นของรากตำแยแมว จึงกล่าวได้เพียงว่าแมวส่วนใหญ่ที่จะหลงไหลเคลิบเคลิ้มไปกับมัน คงมีเพียงส่วนน้อยที่อาจจะไม่รู้สึกอะไรเลย และเห็นตำแยแมวเป็นเพียงต้นไม้ต้นหนึ่งเท่านั้น
แก้ไขข้อมูลเมื่อ 03 Mar 14 11:44