ต้นอโศกอินเดีย

อโศกอินเดีย หรือ อโศกเซนต์คาเบรียล (ชื่อวิทยาศาสตร์: Polyalthia longifolia) เป็นไม้ยืนต้นสูง ในวงศ์ Annonaceae มีลักษณะเป็นไม้ไม่ผลัดใบ ทรงพุ่มเป็นรูปปิรามิดแคบ ๆ สูงเต็มที่ได้ถึง 25 เมตร กิ่งโน้มลู่ลงทั้งต้น ทำให้แลดูต้นสูงชลูดมาก เปลือกต้นเกลี้ยงสีเทาเข้ม หรือเทาปนน้ำตาล ใบเดี่ยวรูปใบหอกแคบ ๆ ปลายแหลมยาว 15 - 20 เซนติเมตร สีเขียวเป็นมันเงางาม ขอบใบเป็นคลื่น
ออกดอกในระหว่างเดือนมีนาคม - เมษายน จะออกดอกสีเขียวอ่อนเป็นกระจุกตามข้างๆ กิ่ง แต่ละดอกเป็นรูปดาว 6 แฉก กลีบดอกเป็นคลื่นน้อย ๆ ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 1.5 - 2 เซนติเมตร ดอกบานอยู่นาน 3 สัปดาห์
ผลรูปไข่ ยาว 2 เซนติเมตร เมื่อสุกมีสีดำ เป็นไม้ต้นทรงสูงชะลูด สามารถสูงได้เกินกว่า 30 ฟุต เป็นแท่งกลมปลายแหลม ทรงพุ่มแผ่นทึบ ใบรูปหอก แนว ยาวสีเขียวเข้ม ขอบใบเป็นคลื่น ดอกออกเป็นช่อสีเขียวอ่อน รูปดาว 6 แฉก ดอกมีกลิ่นอ่อน นิยมปลูกเป็นไม้ประดับและเป็นร่มเงา มีถิ่นกำเนิดอยู่ที่ประเทศอินเดียและศรีลังกา
ตามบันทึกทางประวัติศาสตร์ นักบวชในคริสต์ศาสนานิกายโรมันคาทอลิกได้นำต้นอโศกชนิดนี้เข้ามาเมื่อปี พ.ศ. 2459 และนำมาปลูกไว้ที่หน้าวัดนักบุญฟรังซิสเซเวียร์ต้นหนึ่ง และที่โรงเรียนเซนต์คาเบรียลอีกต้นหนึ่ง ต่อมาโรงเรียนเซนต์คาเบรียลได้ขยายพันธุ์และปลูกไว้ในโรงเรียนเป็นจำนวนมาก รวมทั้งมีการแจกจ่ายไปยังสถานที่ต่าง ๆ ชาวบ้านจึงเรียกต้นนี้ว่า อโศกเซนต์คาเบรียล แก้ไขข้อมูลเมื่อ 13 Oct 20 08:53