จิกน้ำ

"จิกน้ำ" ยอดอ่อนแดงดอกเป็นระย้า






หลายคนอาจสงสัยว่าต้นจิกมีกีชนิดกันแน่ เนื่องจากพบที่วางขายมีป้ายชื่อเรียกต่างกันคือ มีทั้งชื่อ จิก จิกน้ำ และ จิกมุจรินทร์ ซึ่งความจริงแล้ว ต้นจิกที่เคยรู้จักและคุ้นเคยกันมาแต่โบราณ จะมีแค่ต้น จิก จิกน้ำ และ จิกนา ส่วนต้น จิกมุจรินทร์ เพิ่งจะได้ยินชื่อเหมือนกัน โดยต้นจิกทุกชนิดมีุถิ่นกำเนิดทั่วไปในแถบเอเชียตะวันออกและตะวันออกเฉียงใต้ ชอบขึ้นในที่ลุ่ม ตามริมห้วย ชายคลอง หนองบึง นิยมปลูกกว้างขวางตามหัวไร่ปลายนา
ประโยชน์ทางอาหาร ยอดอ่อน และ ดอก กินเป็นผักสด ผักจิ้ม กับลาบ น้ำตก แจ่ว ขนมจีน รสชาติมันปนฝาด เพิ่มความอร่อยได้เด็ดขาดมากซึ่งยอดอ่อนของจิก หรือ "จิกน้ำ" และจิกนา จะมีขายเป็นกำๆ ตามแผงจำหน่ายพื้นบ้านทั่วไปราคาอยู่ระหว่างกำละ 5 บาท ได้รับความนิยมจากผู้รับประทานแพร่หลาย
นอกจาก ยอดอ่อนของ จิก หรือ "จิกน้ำ" และ จิกนา จะกินเป็นอาหารได้ตามที่กล่าวข้างต้นแล้วยังมีสรรพคุณเป็นสมุนไพรและประโยชน์อื่นๆอีกด้วย โดยเปลือก ต้น ใช้เบื่อปลา เนื้อไม้ทำไม้อัด ทำเครื่องเรือน ใบแก่ ต้มน้ำดื่มแก้ท้องร่วง เมล็ด เข้ายาลมใช้แก้ท้องร่วง เมล็ด เข้ายาลมใช้แก้อาการจุกเสียด แก้ไอในเด็ก ตำรายาพื้นบ้าน เนื้อไม้เป็นยาขับระดูขาว เมล็ด แก้แน่นท้องดีมาก
จิกน้ำจิกและจิกนา มีชื่อวิทยาศาสตร์ BARRINGTONIA ACUTABGULA GAERTN ชื่้อสามัญ INDIAN OAK อยู่ในวงศ์ BARRINGTONIACEAE เป็นไม้ยืนต้น ผลัดใบ สูง 5-15 เมตร ลำต้นเป็นปุ่มปม ปลายกิ่งลู่ลงใบอ่อนเป็นสีน้ำตาลแดงเข้ม ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเวียนสลับถี่บริเวณปลายยอด เป็นรูปใบหอก หรือรูปไข่กลับ ปลายและโคนใบแหลม ขอบจักถี่เวลามีดอกจะทิ้งใบเหลือเพียงใบอ่อนเป็นสีแดง สวยงามน่าชมมาก
ดอก ออกเป็นช่อยาวที่ปลายยอด ห้อยลงเป็นระย้า ราว 30-40 ซม. มีกลีบเลี้ยง 4 กลีบ หลุดร่วงง่าย เป็นสีแดง หรือ ชมพู เมื่อบานเต็มที่เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2 ซม. มีเกสรตัวผู้เป็นฝอยๆ สีชมพู หรือสีแดง จำนวนมาก เวลามีดอกบานพร้อมกันจะสวยงามน่ารักยิ่ง โดยเฉพาะช่วงมีดอกจะทิ้งใบมีแต่ยอดอ่อนเป็นสีแดงจัด ยิ่งเพิ่มความงดงามยิ่งขึ้น "ผล" กลมยาว มีเมล็ด ดอกออกช่วงเดือนพฤศจิกายน-มีนาคม ปีถัดไป มีชื่อเรียกอีกคือ กระโดนทุ่ง กระโดนน้ำ (อีสาน-หนองคาย) ปุยสาย ตอง (ภาคเหนือ) จิกน้ำ จิกนา และ จิก (ภาคใต้)

0893468429 วีรพล แก้ไขข้อมูลเมื่อ 15 Dec 23 08:25