ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นสร้อยอินทนิล ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ การดูแล สรรพคุณทางสมุนไพร ประโยชน์
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Thunbergia grandiflora
ชื่อภาษาอังกฤษ : Bengal clock vine, Key Vine, Sky Flower, Heavenly Blue, Blue Trumpet
ชื่ออื่นๆ : คาย, ย่ำแย้, ช่องหูปากกา
ลำต้น : เป็นไม้เถาเลื้อย เถาอ่อนมีสีเขียวเข้ม ส่วนเถาแก่จะเป็นสีน้ำตาล
ใบ : เป็นใบเดี่ยว รูปไข่แกมรูปหัวใจ หรือใบคล้ายใบพลูเพียงแต่ปลายใบจะแหลมกว่าใบพลู โคนใบเว้าหยักเป็นรูปหัวใจ ใบมีขนแข็ง ๆ หากจับดูจะรู้สึกระคายมือ แผ่นใบค่อนข้างหนา ส่วนท้องใบด้านล่างเกลี้ยง ใบอ่อนเป็นสีเขียวอ่อน ส่วนใบแก่เป็นสีเขียวเข้ม
ดอก : ออกเป็นช่อที่ปลายยอดหรือปลายกิ่ง ห้อยลง ดอกสีฟ้าอ่อนถึงสีฟ้าเข้ม ออกดอกตลอดทั้งปี
ผล : เป็นรูปทรงกลม ปลายสอบแหลมเป็นจะงอยคล้ายปากนก ผลอ่อนเป็นสีเขียวอ่อน ส่วนผลแก่จะเป็นสีน้ำตาลเกือบดำ เมื่อแก่จะแตกออกเป็น 2 ซีกจากปากจะงอย
เมล็ด : แบน ค่อนข้างกลม
การขยายพันธุ์ของต้นสร้อยอินทนิล
เพาะเมล็ด ตอนกิ่ง ปักชำ ทับเถา และหน่อ
การดูแลต้นสร้อยอินทนิล
ปลูกได้ในดินทั่วไป ความชื้นปานกลาง แสงแดดจัด
สรรพคุณทางสมุนไพรของต้นสร้อยอินทนิล
- รากและเถา แก้ร้อนใน กระหายน้ำ
- ใบ ช่วยบรรเทาอาการอักเสบ รักษาแผลสด แผลถลอก และช่วยห้ามเลือด
- ราก เป็นยาบำรุงร่างกาย รักษาโรคทางเดินปัสสาวะ และนิ่วในกระเพะปัสสาวะ พอกแก้หกช้ำบวม
ประโยชน์ของต้นสร้อยอินทนิล
นิยมปลูกเป็นไม้ประดับตามซุ้ม