พญากาสัก

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Leea macrophylla

ชื่อภาษาอังกฤษ : Hathikana

ชื่ออื่นๆ : เขืองหูช้าง, ตองต้วบ, แคะมูรา, ตองสาก, ตาลปัตรฤาษี พญารากหล่อ, ผึ่งหูข้าง, เสือนั่งร่ม

ลำต้น : เป็นไม้พุ่ม รากขนาดใหญ่ อ้วนคล้ายมันสำปะหลัง ลำต้นสีเขียวมีข้อชัดเจน ลำต้นเป็นปล้องเหมือนไม้ลัก

ใบ : เป็นใบเดี่ยว รูปไข่ นูนตามเส้นใบ เนื้อใบหยาบ ผิวใบเป็นคลื่นเล็กน้อย มีหูใบแผ่เป็นแผ่นเห็นได้ชัดเจน

ดอก : ออกเป็นช่อที่ปลายยอด ดอกสีเขียวอ่อนแกมขาว

ผล : เป็นผลสด รูปร่างค่อนข้างกลมแป้น เมื่อแก่สีดำ

เมล็ด : ขนาดเล็ก

เพาะเมล็ด ใช้หัว

ปลูกได้ในดินร่วนปนทราย

ราก รักษากามโรค แผลฝี หนองใน

คนโบราณใช้ใบว่านปูรองเด็กนอนตลอดจนกว่าจะโตเริ่มทานอาหารได้ แล้วนำใบนั้นมาป่นให้ละเอียดผสมอาหารให้เด็กกินจนหมด ว่ากันว่าเด็กคนนั้นจะเกิดเป็นคงกระพัน

- ใช้เป็นไม้ประดับ

- หัวว่านนำมาเป็นส่วนผสมพระเครื่องชนิดคงกะพัน