เฟิร์น

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Nephrolepid cordifolia (L.) C. Presl

ชื่อภาษาอังกฤษ : Fishbone Fern, Sword Fern

ชื่ออื่นๆ : เฟินใบมะขาม, กูดสร้อย, เฟินเกล็ดหอย, เฟินบอสตัน

ลำต้น : เป็นเฟินดิน ลำต้นเป็นเหง้าสั้น ตั้งตรงหรือเอน มีเกล็ดหรือขนสีน้ำตาลปกคลุม

ใบ : เป็นใบประกอบแบบขนนก รูปใบหอกแกมรูปแถบ ปลายแหลม โคนสอบ แกนกลางใบด้านบนเป็นร่อง มีเกล็ดเล็กๆ ใบย่อยปลายใบเรียวมนถึงแหลม โคนตัดตรง ขอบจักฟันเลื่อยตื้น ใบบาง ใบย่อยไม่ก้านใบ สปอร์เกิดใต้ใบ

อับสปอร์ : รูปไตหรือรูปเมล็ดถั่ว มีเยื่อปิดอับสปอร์ด้านบน

แยกกอ ผ่าเหง้า เพาะสปอร์

ปลูกได้ในดินร่วน ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแดดรำไร

นิยมปลูกลงแปลง หรือปลูกเป็นไม้กระถาง

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Blechnum x rasmijoti ‘The Royal Project’

ลำต้น : เป็นเฟินดิน ลำต้นตั้งตรง มีรากสีดำ บริเวณโคนต้นปกคลุมด้วยเกล็ด

เกล็ด : รูปแถบ ปลายเรียวยาวเป็นหาง ขอบเรียบถึงเป็นคลื่นเล็กน้อย สีน้ำตาลถึงดำ

ใบ : เป็นใบประกอบแบบขนนก ก้านใบยาวสีเขียวถึงสีน้ำตาลอ่อน ปกคลุมด้วยเกล็ด แผ่นใบรูปหอกกลับ ปลายติ่งแหลม โคนสอบเรียว ขอบจักรฟันเลื่อย และเป็นคลื่น ใบที่สร้างสปอร์มีใบย่อยแคบและยาวกว่าใบไม่สร้างสปอร์ ใบอ่อนมี 3 สี สีแดง ชมพู และเขียวอ่อน

อับสปอร์ : เกิดเป็นแถบตลอดความยาวทั้งสองข้างของเส้นกลางใบ เยื่อคลุมรูปแถบ สีน้ำตาลอ่อนใสถึงขาวขุ่น

เพาะสปอร์

ปลูกได้ในดินร่วน ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแดดรำไร และความชื้นมาก

เป็นไม้กระถาง หรือไม้ประดับสวน

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Selaginella wallichii (Hook. & Grev.) Spring

ชื่อภาษาอังกฤษ : Spike Moss

ชื่ออื่นๆ : กนกนารีเลื้อย

ลำต้น : เป็นเฟิร์น เหง้าเล็กตั้งตรง ลำต้นทอดเลื้อยไปตามผิวดิน ยอดชูตั้งขึ้น

ใบ : เป็นใบประกอบแบบขนนก อ่อนโค้งลง ใบด้านบนรูปขอบขนานแคบ ใบด้านล่างอยู่ติดแน่นกับต้น ปลายเรียวแหลม ผิวใบค่อนข้างหยาบ ใต้ใบมีขนสั้นปกคลุม

อับสปอร์ : ออกจากปลายกิ่งและแตกเป็นหน่อเล็ก ๆ อับสปอร์มีก้าน และแยกเพศ

ปักชำ, เพาะสปอร์

ปลูกได้ในดินร่วน ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแดดรำไร เจริญเติบโตเร็ว

ปลูกเป็นไม้กระถาง หรือปลูกคลุมดินใต้ต้นไม้

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Nephrolepis exaltata (L.) Schott cv. Bostoniensis

ชื่อภาษาอังกฤษ : Common sword fern, Boston fern

ชื่ออื่นๆ : เฟินราชินี, เฟินงาม, กูดเฟือย

ลำต้น : เป็นเฟินดิน ลำต้นเป็นเหง้าสั้นตั้งตรง ปกคลุมด้วยเกล็ด มีไหลบอบบาง สีเขียวอ่อน

เกล็ด : รูปแถบ ปลายเรียวยาวเป็นหาง โคนเว้าถึงตัด ขอบเรียบ สีน้ำตาล

ใบ : เป็นใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ ก้านใบยาว ด้านบนมีร่อง สีน้ำตาล โคนก้านใบปกคลุมด้วยเกล็ด แผ่นใบรูปแถบแกมหอก ปลายเรียวแหลม ใบย่อยไร้ก้าน แผ่นใบย่อยรูปสามเหลี่ยมแคบยาว ปลายแหลมค่อนข้างมน โคนเบี้ยว ขอบหยักฟันเลื่อย เป็นคลื่นเล็กน้อย เส้นกลางใบเห็นเด่นชัด สีน้ำตาลเข้มถึงดำ เส้นใบแตกง่ามปลายเปิด เนื้อใบบาง ใต้ใบปกคลุมด้วยขนสั้นนุ่ม

อับสปอร์ : รูปไต

แบ่งกอ ชำไหล

ปลูกได้ในวัสดุเพาะที่โปร่งและเก็บความชื้น ต้องการน้ำมาก ความชื้นสูง ชอบแดดรำไรเจริญเติบโตปานกลาง

- นิยมเป็นไม้กระถาง และไม้ประดับแปลงทั้งในและนอกอาคาร

- สามารถดูดสารพิษในอากาศได้มาก โดยเฉพาะจำพวกฟอร์มาดีไฮด์ และเพิ่มความชุ่มชื้นให้แก่อาคาร

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Nephrolepis exaltata (L.) Schott cv. Bostoniensis

ชื่อภาษาอังกฤษ : Common sword fern, Boston fern

ชื่ออื่นๆ : เฟินราชินี, เฟินงาม, กูดเฟือย

ลำต้น : เฟินดินหรือเฟินอิงอาศัย ลำต้นเป็นเหง้าสั้นตั้งตรง ปกคลุมด้วยเกล็ด มีไหลบอบบาง สีเขียวอ่อน

เกล็ด : สีน้ำตาล รูปแถบ ปลายเรียวยาวเป็นหาง โคนเว้าถึงตัด ขอบเรียบ สีน้ำตาล

ใบ : เป็นใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ ด้านบนมีร่อง สีน้ำตาล โคนก้านใบปกคลุมด้วยเกล็ด แผ่นใบรูปแถบแกมหอก ปลายเรียวแหลม ใบย่อยไร้ก้าน แผ่นใบรูปสามเหลี่ยมแคบยาว ปลายแหลมค่อนข้างมน โคนเบี้ยว ขอบหยักฟันเลื่อย เป็นคลื่นเล็กน้อย เส้นกลางใบเห็นเด่นชัด สีน้ำตาลเข้มถึงดำ เส้นใบแตกง่ามปลายเปิด เนื้อใบบาง ใต้ใบปกคลุมด้วยขนสั้นนุ่ม

อับสปอร์ : รูปไต มีแผ่นคลุมกลุ่มของอับสปอร์

แบ่งกอ ชำไหล

ปลูกได้ในวัสดุโปร่ง เก็บความชื้น ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแดดรำไร และความชื้นสูง เจริญเติบโตปานกลาง

- เป็นไม้ประดับในกระถาง หรือไม้ประดับแปลง

- สามารถดูดสารพิษได้มาก โดยเฉพาะจำพวกฟอร์มาดีไฮด์ และยังช่วยเพิ่มความชุ่มชื้นให้แก่อาคารภายในอาคารได้อย่างดี

เฟินสไบนาง ปลูกในกาบมะพร้าวผสมใบก้ามปูและปุ๋ยคอก ชอบความชื้นแต่ไม่แฉะ สามารถรดน้ำวันละครั้ง หรือถ้าอากาศร้อนควรทำการรดน้ำเช้าเย็น อย่าให้ต้นแห้ง เพราะจะทำให้หยุดการเจริญเติบโต ปุ๋ยที่ใส่ควรเป็นปุ๋ยละลายช้า สูตรบำรุงใบ ใส่ทุก 3 เดือน ไม่ควรนำต้นสไบนางมาวางไว้กลางแดด ควรนำไปวางที่โดนแดดรำไร หรือเโดนแดดเช้าหรือเย็นก็เพียงพอ หากมีใบแก่หรือใบแห้งให้ทำการตัดทั้ง เพื่อที่สารอาหารจะได้ไปเลี้ยงใบเล็กๆ ให้โตขึ้น

- เตรียมดินปลูก ปุ๋ยคอก และกายมะพร้าวสับ อัตราส่วน 1:1:1

- นำดินที่เตรียมไว้ใส่กระถาง แล้วทำการแหวกดินตรงกลาง แล้วนำต้นเฟิร์นฮาวายมาวางลงในหลุม เสร็จแล้วทำการกลบ และเกลี่ยดินจนเต็มกระถาง (สามารถปลูกโดยใช้แค่กาบมะพร้าวสับเพียงอย่างเดียวก็ได้)

- การให้ปุ๋ยสามารถเติมปุ๋ยคอกโรยลงไปในกระถาง เพื่อเพิ่มปริมาณอินทรียวัตถุให้มีมากขึ้น ช่วยในการเจริญเติบโตได้ดีมากยิ่งขึ้น

- ระมัดระวังการกัดกินใบและลำต้นจากทาก และควรใช้กรรไกรตัดกิ่งตัดแต่งทรงพุ่มออกบ้าง

- นำต้นเฟิร์นฮาวายไปวางในบริเวณพื้นที่ที่ไม่ได้รับแสงแดดโดยตรง หรือใช้ตาข่ายในการช่วยพรางแสงแดด รดน้ำต้นเฟิร์นฮาวายเพียงวันละหนึ่งครั้ง ในช่วงเช้าหรือในช่วงเย็น แต่ถ้าจะปลูกกลางแดดจัดๆก็ต้องดูเรื่องน้ำให้เพียงพอ

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Phymatosorus grossus (Langsd. & Fisch.) Brownlie

ชื่อภาษาอังกฤษ : Musk Fern, Maile-Scented Fern, Wart Fern, The wart fern of Hawaii

ลำต้น : เป็นเฟิร์นดิน ลำต้นเป็นเหง้ายาว สีเขียวเข้ม ปกคลุมด้วยเกล็ดขนาดเล็ก ปลายเรียวยาวเป็นหาง ขอบมีขน สีน้ำตาลดำ

ใบ : เป็นใบประกอบแบบขนนกชั้นเดียว เกิดจากเหง้า ชูตั้งขึ้น ก้านใบสีน้ำตาล ผิวใบเป็นมัน ขอบใบหยักลึก 2-4 คู่ เส้นใบสานเป็นช่องร่างแห ใบหนาเหนียว อับสปอร์มี 2 แถวข้างเส้นกลางใบเรียงไม่สม่ำเสมอ อับสปอร์รูปกลมหรือรี จมฝังในเนื้อใบ ออกใบสวยตลอดปี

การแบ่งกอ และชำไหล

ปลูกในมะพร้าวสับ ต้องการน้ำมาก ชอบความชื้นและแดดรำไร โตเร็ว

ปลูกเป็นไม้กระถาง หรือเกาะตามไม้ยืนต้น โขดหิน

ชื่อวิทยาศาสตร์ของเฟินสไบนาง : Nephrolepid sp.

ลำต้นของเฟินสไบนาง : เป็นเหง้าสั้น ตั้งตรงหรือเอน มีเกล็ดหรือขนสีน้ำตาลปกคลุม รากเป็นเส้นยาว ทอดเลื้อยไปตามผิวดิน

ใบของเฟินสไบนาง : เป็นประกอบแบบขนนก ใบรูปแถบ ปลายใบเรียวมนถึงแหลม โคนป้าน ขอบจักฟันเลื่อยตื้น ก้านเรียวเล็ก ใบตอนกลางมีขนาดใหญ่ที่สุด

กลุ่มอับสปอร์ของเฟินสไบนาง : รูปกลม

โดยการแบ่งกอ เพาะสปอร์ ชำไหล

ปลูกได้ในวัสดุที่มีการระบายน้ำดี ไม่ขังแฉะ แต่เก็บความชื้นได้นาน เช่น มะพร้าวสับ (มะพร้าวสับต้องนำมาแช่น้ำให้หายฝาด 3 น้ำ) ต้องการความชื้นปานกลางถึงมาก ชอบแดดรำไร ให้ปุ๋ยละลายช้าสูตรเสมอ 14-14-14 ทุก 3 เดือน ถ้าปลูกเลี้ยงในสภาพแสงแดดจัด ใบจะสั้นลงและมีสีอมเหลือง

นิยมปลูกเป็นไม้กระถางแขวน