ต้นว่านสาวหลง

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Amomum schmidtii (K.Schum) Gagnep.

ชื่ออื่นๆ : เร่วหอม, ว่านร่อนทอง, เสน่ห์มหาพรหม

ลำต้น : เป็นพืชล้มลุก ลำต้นใต้ดินเป็นเหง้า ลำต้นเหนือดินเป็นลำต้นเทียมเกิดจากกาบใบอัดกันแน่น

ใบ : เป็นใบเดี่ยว รูปรีหรือรูปใบหอก ปลายมีติ่งยาว โคนสอบ ขอบเรียบ ด้านล่างมีขนนุ่ม มีกลิ่นหอม

ดอก : ออกเป็นช่อ ดอกสีขาว กลีบปากมีแถบสีเหลือง มีประสีแดงใกล้โคนกลีบ ก้านดอกยาว

ผล : เป็นช่อคล้ายพริกไทย ทรงกลม มีขนปกคลุมและมีหนามสั้นประปราย เป็นผลแห้งแตก

เพาะเมล็ด แยกเหง้า

ปลูกได้ในดินร่วนปนทราย ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแดดรำไร

ราก ใบ และลำต้น แก้ร้อนใน ขับลมในกระเพาะ

เป็นว่านมหานิยม ใครปลูกไว้ในบ้านจะเป็นที่รักที่นิยมชมชอบของคนอื่น ทั้งหญิง และชาย มีผู้คนไปมาหาสู่ไม่ขาดสาย รวมถึงช่วยให้ทำมาค้าขายร่ำรวย และเป็นสิริมงคลแก่คนในครอบครัว

- นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ

- น้ำมันหอมระเหยจาก ดอก และหัว ใช้เป็นส่วนผสมในผลิตภัณฑ์สบู่และเครื่องสำอาง ใช้ทานวดแก้อาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ

- ใบ นำมาขยี้ใส่ผมเพื่อให้มีกลิ่นหอม

- หัวหรือแง่ง ใช้ชงเป็นชาดื่ม

- หัวและราก นำมาผสมทำเครื่องรางหรือพระเครื่อง