เสม็ด

ชื่อวิทยาศาสตร์ของต้นเสม็ดแดง : Syzygium gratum (Wight) S.N. Mitra var. gratum

ชื่ออื่นๆ : ไคร้เม็ด, เม็ก, เม็ดชุน, เสม็ด,เสม็ดเขา,ผักเม็ก, เสม็ดชุน

ลำต้นของต้นเสม็ดแดง : เป็นไม้ยืนต้น ไม่ผลัดใบ เปลือกลำต้นสีน้ำตาลแดง แตกสะเก็ดแผ่นบางๆ โคนต้นมักเป็นพูพอน กิ่งเป็นสี่เหลี่ยม ต้นแก่มักบิดงอ กิ่งก้านแตกออกเป็นทรงพุ่มหนา

ใบของต้นเสม็ดแดง : เป็นใบเดี่ยว ใบรูปหอก ขอบใบเรียบ ปลายใบแหลม โคนมน ผิวสัมผัสที่หน้าใบเรียบลื่น ยอดอ่อนเป็นสีแดง

ดอกของต้นเสม็ดแดง : ออกเป็นช่อซี่ร่มเล็กๆ ที่ปลายยอดและซอกใบ ดอกสีเหลืองอ่อน มีดอกดก

ผลของต้นเสม็ดแดง : กลมเป็นพวง สีขาว เป็นผลสด ผลอ่อนมีสีเขียว

เมล็ดของต้นเสม็ดแดง : สีน้ำตาล

ตอนกิ่ง และเพาะเมล็ด

ปลูกได้ในดินร่วน ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแดดตลอดวัน ทนแล้ง เจริญเติบโตช้า

ใบ แก้เคล็ดยอก ฟกบวม

เป็นต้นไม้นำโชค เชื่อกันว่าต้นเสม็ดแดงเป็นที่สิงสถิตของเทพชั้นสูง จะล่วงเกินหรือลบหลู่ไม่ได้เด็ดขาด ยิ่งต้นใหญ่มากเท่าไร ก็ยิ่งมีความขลังมากเท่านั้น หากบ้านไหนมีพื้นที่เพียงพอและปลูกต้นเสม็ดขนาดใหญ่เอาไว้ ก็เชื่อกันว่าจะมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง คอยป้องกันภัยให้กับคนในบ้าน อีกทั้งยังช่วยให้บ้านหลังนี้มีแต่ความร่มเย็นเป็นสุขด้วย

- ยอดอ่อน รสเปรี้ยวปนฝาดนำมารับประทานกับน้ำพริก

- ผล มีรสหวานเคี้ยวแล้วชุ่มคอสดชื่น และเป็นอาหารของสัตว์

- เปลือกต้น มีสารแทนนินสูงใช้ย้อมผ้า

- เนื้อไม้ ใช้ก่อสร้างบ้านเรือน หรือเฟอร์นิเจอร์ และทำฟืน

- นิยมนำมาแต่งสวนในพื้นที่กว้าง