อินทนิล

คนโบราณเชื่อว่าหากปลูกเอาไว้ในบริเวณบ้าน จะนำพาเอาความเป็นสิริมงคลให้กับทุกคนในครอบครัว ชีวิตก้าวหน้า ไม่ตกต่ำ ยิ่งใครทำธุรกิจ ค้าขายจะมีกิจการรุ่งเรือง เงินทองไหลเข้ากระเป๋าแบบไม่ขาดมือ และช่วยคุ้มครองศัตรูหรือภัยอันตรายทั้งปวง ทิศที่นิยมปลูกคือ ทิศตะวันออกเฉียงเหนือของตัวบ้าน ถ้าคนปลูกเป็นคนเกิดวันเสาร์ หรือปลูกโดยผู้ใหญ่ที่ได้รับความเคารพยำเกรงจากคนอื่นก็จะช่วยเสริมความเป็นมงคลให้มากขึ้นไปอีก

ชื่อวิทยาศาสตร์ของอินทนิลน้ำ : Lagerstroemia speciosa (L.) Pers.

ชื่อภาษาอังกฤษของอินทนิลน้ำ : Pride of India, Queen’s crape myrtle, Queen's Flower

ชื่ออื่นๆ : อินทนิล ตะแบกดำ (กรุงเทพมหานคร) บางอบะซา (นราธิวาส)

ลำต้นของอินทนิลน้ำ : เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ เรือนยอดกลมแผ่กว้างคลุมต่ำ เปลือกนอกสีน้ำตาลอ่อน ค่อนข้างเรียบ ไม่แตกเป็นร่องหรือเป็นรอยแผลเป็น มีรอยด่างเป็นดวงสีขาว เปลือกในสีส้ม หรือน้ำตาลอ่อน ตอนต้นเล็กคดงอ แต่พอใหญ่ขึ้นจะเปลาตรง โคนต้นไม่ค่อยพบพูพอน

ใบของอินทนิลน้ำ : เป็นใบเดี่ยว รูปรี หรือรูปขอบขนาน โคนใบมนหรือกลม ขอบใบเรียบห่อยกขึ้น ปลายใบแหลมเป็นติ่ง แผ่นใบค่อนข้างหนาและเหนียว สีเขียวสด เรียบเป็นมัน ใบอ่อนสีเขียวอมน้ำตาล มีขนละเอียดรูปดาว

ดอกของอินทนิลน้ำ : ออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง ช่อดอกชูตั้งขึ้นเหนือเรือนยอด ดอกสีม่วงสด ม่วงปนชมพู หรือขาว กลีบดอกบางยับย่น ส่วนบนสุดของดอกตูมจะมีตุ่มกลมเล็กๆ ตั้งอยู่ตรงกลาง

ผลของอินทนิลน้ำ : แห้งแก่แล้วแตกกลางพู รูปไข่ เปลือกแข็ง ผิวเกลี้ยง มีกลีบเลี้ยงติดตรงจุกผล เมื่อสุกสีน้ำตาล

เมล็ดของอินทนิลน้ำ : สีน้ำตาลอมเหลือง แบน มีปีกเป็นครีบบางๆ ทางด้านบน

โดยการเพาะเมล็ด

- แก่น: แก้โรคเกี่ยวกับทางเดินปัสสาวะ

- เปลือก: แก้ไข แก้ท้องเสีย

- ใบ: ต้มหรือชงแก้เบาหวาน ขับปัสสาวะ

- เมล็ด: แก้เบาหวาน นอนไม่หลับ

- ราก แก้แผลในปากและคอ

- ใบ ยอดอ่อน รับประทานเป็นผักสด

- เนื้อไม้ นิยมใช้ในการก่อสร้างอาคารบ้านเรือนและเครื่องมือการเกษตรต่าง ๆ

- ปลูกประดับอาคารสถานที่ สวนสาธารณะ และทางเดินริมถนน

ดอกของต้นอินทนิลบก : ออกเป็นช่อยาวที่ปลายกิ่ง ช่อดอกตั้งขึ้น ไม่เหนือเรือนยอด ดอกตูมเป็นรูปลูกข่าง ส่วนบนมีรอยปุ๋มตามยาว ดอกสีม่วงอมชมพูและจะจางซีดลงเป็นสีขาวอมชมพูกลีบดอกบางและย่น เวลามีดอกดกและดอกบานพร้อมกันทั้งต้น จะทิ้งใบหมดเหลือเพียงดอกอย่างเดียว

ผลของต้นอินทนิลบก : เป็นผลแห้งรูปไข่หรือรูปรี เปลือกแข็ง เกลี้ยง ผลแก่จะแตก

เมล็ดของต้นอินทนิลบก : มีขนาดเล็ก สีน้ำตาล สีปีกบางโค้งทางด้านบนหนึ่งปีก

ใบของต้นอินทนิลบก : เป็นใบเดี่ยว รูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับ ปลายใบมนหรือแหลมเล็กน้อย โคนใบมน ขอบใบเรียบหรือเป็นคลื่นเล็กน้อย แผ่นใบหนา ผิวใบเกลี้ยงทั้งสองด้าน แผ่นใบสีเขียวสดเป็นมัน ก้านใบยาว

ลำต้นของต้นอินทนิลบก : เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ เรือนยอดรูปไข่หรือทรงกระบอก ไม่แผ่เป็นพุ่มกว้าง ปลายกิ่งชูขึ้น เปลือกต้นสีน้ำตาลเทา ลำต้นเป็นปุ่มปม แตกเป็นร่องตื้นๆ หลุดร่อนเป็นสะเก็ดเล็กๆ โคนต้นเป็นพูพอน

ชื่ออื่นๆ : กากะเลา (อุบลราชธานี), กาเสลา กาเสา (ตะวันออกเฉียงเหนือ), จ้อล่อ จะล่อ จะล่อหูกวาง (ภาคเหนือ)

ชื่อภาษาอังกฤษของต้นอินทนิลบก : Intanin bok

ชื่อวิทยาศาสตร์ของต้นอินทนิลบก : Lagerstroemia macrocarpa Wall. ex Kurz

โดยการเพาะเมล็ด และกิ่งตอน

ปลูกได้ในดินทั่วไป ต้องการน้ำปานกลางถึงสูง ชอบแดดเต็มวัน ทนแล้งได้ดี

- แก่น รสขม ต้มดื่มแกโรคเกี่ยวกับทางเดินปัสสาวะ แก้ปัสสาวะพิการ แก้โรคเบาหวาน

- เปลือก รสฝาดขม แก้ไข้ แก้ท้องเสีย

- ใบ รสจืดขมฝาดเย็น ต้มหรือชงน้ำร้อนดื่ม แก้โรคเบาหวาน ขับปัสสาวะเป็นยาลดความดัน

- เมล็ด รสขม แก้โรคเบาหวาน แก้นอนไม่หลับ

- ราก รสขม แก้แผลในปาก ในคอ เป็นยาสมานท้อง

- ปลูกเป็นไม้ประดับสวน หรือริมถนน ให้ร่มเงา

- เนื้อไม้ ใช้ในการก่อสร้าง ทำเสา กระดานพื้น เครื่องเรือน และเครื่องมือทางการเกษตร

- ใบ เป็นพืชอาหารของหนอนผีเสื้อกลางคืน