ขายต้นจำปี ดอกจำปีราคาถูก การปลูก วิธีดูแล และการขยายพันธุ์จำปี ชื่อวิทยาศาสตร์ ชื่อสามัญ ลักษณะและสรรพคุณ

ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นจำปี ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ การดูแล สรรพคุณทางสมุนไพร ประโยชน์

28 มี.ค. 2024, 14:11 น.

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Michelia alba DC.

ชื่อภาษาอังกฤษ : White champaka, White sandalwood, White jade orchid tree

ชื่ออื่นๆ : จุมปี จุ๋มปี๋

ลำต้น : เป็นไม้ยืนต้น ไม่ผลัดใบ เรือนยอดรูปกรวยคว่ำ เปลือกสีน้ำตาลแตกเป็นร่องถี่ ๆ กิ่งมีขนสีเทา เปราะและหักง่าย

ใบ : เป็นใบเดี่ยว แผ่นใบรูปไข่หรือใบหอกแกมขอบขนาน โคนมน ปลายแหลม ขอบเรียบ แผ่นใบหนา สีเขียวเข้ม

ดอก : เป็นดอกเดี่ยวออกที่ซอกใบ ดอกสีขาวคล้ายกับสีงาช้าง มีกลิ่นหอม ออกดอกตลอดปี

ผล : ผลกลุ่ม รูปกลม หรือรูปไข่ บิดเบี้ยวเล็กน้อย มีช่องระบายอากาศเป็นจุดสีขาว ผลแก่มีสีแดง

เมล็ด : สีดำ เยื่อหุ้มเมล็ดสีแดง

การขยายพันธุ์ของต้นจำปี

การตอนกิ่ง ทาบกิ่ง และเพาะเมล็ด

การดูแลต้นจำปี

ปลูกได้ในดินทุกชนิด ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแดดจัด ไม่ทนน้ำท่วมขัง เจริญเติบโตเร็ว

สรรพคุณทางสมุนไพรของต้นจำปี

- ดอก บำรุงหัวใจ น้ำมันจากดอก ทาแก้ปวดศีรษะและตาบวม เป็นยาบำรุงธาตุ แก้คลื่นเหียน อาเจียน บำรุงประสาท บำรุงโลหิต บำรุงน้ำดี ขับปัสสาวะ

- ใบ ระงับอาการไอ แก้หลอดลมอักเสบและขับเสมหะ ใช้เป็นยาขับระดูขาว แก้ต่อมลูกหมากอักเสบ

- ผล เป็นยาบำรุงธาตุในร่างกาย แก้คลื่นเหียน อาเจียน แก้ไข้ ขับปัสสาวะ

- กลีบดอก แก้อาการปวดศรีษะ

- แก่น บำรุงประจำเดือน

- ดอกตูม รักษาอาการหลังการแท้งบุตร

ประโยชน์ของต้นจำปี

- นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ

- ดอก ใช้ทำอุบะ ห้อยชายพวงมาลัย และใช้บูชาพระ ใช้แต่งกลิ่นเครื่องสำอาง ใช้อบเสื้อผ้าให้มีกลิ่นหอม

- เนื้อไม้ ทำเป็นเครื่องเรือน

ลักษณะพฤกษศาสตร์ของจำปี (3546)

ชื่อวิทยาศาสตร์: Michelia Longifolia
ชื่อวงศ์: Magnoliaceae
ชื่อสามัญ: White Chempaka
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น จำปีเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นใหญ่สูงกว่าจำปาเล็กน้อย ต้นจะแตกพุ่มยอดใบงามกว่าจำปา คล้ายต้นสน บริเวณที่เปลือกของต้นและกิ่งแก่ จะแตก
    ใบ เป็นใบเดี่ยว ปลายใบจะแหลม โคนใบมน ขนาดใหญ่ หนา สีเขียวเข้ม
    ดอก เป็นดอกเดี่ยว มีสีขาวคล้าย ๆ กับสีของงาช้าง จะมีกลีบอยู่ 8-10 กลีบ ซ้อนกัน กลีบดอกจะเรียวกว่าจำปา ยาวประมาณ 2 นิ้ว ตรงกลางดอกจะมีเกสรเป็นแท่งกลมเล็ก ยอดแหลมคล้ายผักข้าวโพดเล็ก ๆ
ฤดูกาลออกดอก: ออกดอกได้ตลอดทั้งปี
การดูแลรักษา: ต้องการแสงแดดจัด ขึ้นได้ในดินทุกชนิด
การขยายพันธุ์: ตอนกิ่ง นิยมมาก
ส่วนที่มีกลิ่นหอม: ดอก
การใช้ประโยชน์:
    -   ไม้ประดับ
    -   สมุนไพร
    -   ดอก ใช้แต่งกลิ่นเครื่องสำอาง ใช้ทำอุบะ ห้อยชายพวงมาลัย และใช้บูชาพระ
ถิ่นกำเนิด: เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
สรรพคุณทางยา:
    -   ใบต้มแก้หลอดลมอักเสบเรื้อรัง ต่อมลูกหมากอักเสบ ขับระดูขาว
    -   ดอกบำรุงหัวใจ บำรุงน้ำดี บำรุงโลหิต

ลักษณะของจำปีช้าง (3547)

ชื่อวิทยาศาสตร์: Magnolia citrata Noot. & Chalermglin.
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น ไม้ต้นขนาดใหญ่ สูง 20-35 เมตร เปลือกลำต้นหนาและมีกลิ่นฉุน
    ใบ ใบเดี่ยวเรียงเวียนรอบกิ่ง รูปรีจนถึงเกือบกลม แผ่นใบหนาและเหนียว กว้าง 12-18 เซนติเมตร ยาว 20-25 เซนติเมตร ไม่มีรอยแผลบนก้านใบ
    ดอก ดอกเดี่ยวออกที่ซอกใบ กลีบดอกมี 9-12 กลีบ ผลกลุ่ม มีผลย่อย 2-8 ผล
    ฝัก/ผล ผลกลมรียาว 5-7.5 เซนติเมตร เปลือกผลหนามาก ผลขนาดใหญ่ที่สุดในพวกจำปีจำปา
    เมล็ด เยื่อหุ้มเมล็ดสีแดงมีกลิ่นคล้ายตะไคร้แต่รุนแรงมาก
ฤดูกาลออกดอก: ออกดอกปีละครั้งช่วงเดือน เม.ย.
การดูแลรักษา: ไม่สามารถปลูกได้ในที่มีน้ำเฉอะแฉะ
การขยายพันธุ์: การทาบกิ่งโดยใช้จำปาเป็นต้นตอ
ส่วนที่มีกลิ่นหอม: เปลือก ดอก และเยื่อหุ้มเมล็ด
ถิ่นกำเนิด: พบเฉพาะในประเทศไทยเท่านั้น พบขึ้นตามป่าดิบเขาที่มีอากาศเย็น ระดับความสูงไม่ต่ำกว่า 1,200 เมต
แหล่งที่พบ: เชียงใหม่ เลย และน่าน

ลักษณะของจำปีสิรินธร (3548)

ชื่อวิทยาศาสตร์: Magnolia Sirindhorniae
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น ไม้ต้นขนาดกลาง ถึงขนาดใหญ่ สูง 20-30 เมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลางของลำต้นที่ระดับอก 50-200 เซนติเมตร เปลือกโคนต้นสีน้ำตาล หนา 0.5 - 1 เซนติเมตร มีกลิ่นฉุนเฉพาะตัว เปลือกแตกเป็นร่องลึกตามยาว ลำต้นเปลาตรง กิ่งที่อยู่ในระดับสูงมีเปลือกสีขาว กิ่งอ่อนมีสีเขียวอมน้ำตาล มีช่องอากาศเป็นจุดหรือขีดนูนกระจาย ทรงพุ่มกลมโปร่ง เนื้อไม่และกิ่งเหนียว
    ใบ รูปรี กว้าง 7-10 เซนติเมตร ยาว 14-20 เซนติเมตร โคนใบมนกลม หรือรูปลิ่ม ปลายใบมนทู่ถึงแหลม ผิวใบด้านบนมีขนเล็กน้อย สีเขียวอมเหลือง มีเส้นกลางใบนูนเล็กน้อย และมีเส้นแขนงใบเป็นร่อง ผิวใบด้านล่างสีอ่อนกว่าและมีขน มีเส้นเส้นกลางใบและเส้นแขนงใบนูนเด่น เนื้อใบหนา แข็งกรอบ ขอบใบเรียบ เส้นแขนงใบมี 10-12 คู่ ก้านใบยาว 2.5-4.5 เซนติเมตร รอยแแผลเป็นของหูใบแนบโคนก้านใบยาวสองในสาม ของความยาวของก้านใบ
    ดอก ออกเดี่ยวที่ซอกใบใกล้ปลายยอด ดอกตูมรูปกระสวย มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 1-1.5 เซนติเมตร ยาว 2.5-3.5 เซนติเมตร กาบหุ้มดอกมี 1 แผ่น สีเขียวอ่อนและมีขนอ่อนๆ คลุมอยู่ กาบฉีกออกและหลุดไปเมื่อกลีบดอกเริ่มแย้ม ก้านดอกยาว 1.8 เซนติเมตร ดอกบานตั้งขึ้น สีขาวนวล กลีบดอกมี 12-15 กลีบ เรียงเป็นชั้นๆ ละ 3 กลีบ กลีบชั้นนอกรูปหอกแกมขอบขนาน กว้าง 1.2-1.5 เซนติเมตร ยาว 4.5-5 เซนติเมตร ปลายกลีบมนกลม เมื่อเริ่มแย้มโคนกลีบดอกด้านนอกมีสีเขียวอ่อน กลีบดอกชั้นในมีขนาดแคบและสั้นกว่าเล็กน้อย เริ่มแย้มและส่งกลิ่นหอมตั้งแต่พลบค่ำ ดอกบานอยู่ได้ 2 วัน เมื่อใกล้โรยเปลี่ยนเป็นสีเหลืองเล็กน้อย
    ฝัก/ผล ผลเป็นช่อยาว 4-6 เซนติเมตร ก้านช่อผลยาว 4 เซนติเมตร มีผลย่อย 15-25 ผล แต่ละผลเรียงติดอยู่บนแกนกลางผลและไม่มีก้านผลย่อย ผลรูปกลมมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 1-1.5 เซนติเมตร ผิวของผลมีช่องอากาศเป็นจุดๆ สีขาว ผลอ่อนสีเขียว เมื่อแก่แล้วเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลอ่อน ผลย่อยแตกตามแนวยาว แต่ละผลมี 1-6
    เมล็ด เมล็ดสีแดงเข้มรูปกลมรี ยาว 4-6 มิลลิเมตร
ฤดูกาลออกดอก: มิถุนายน ถึง กรกฎาคม
การปลูก: เพาะเมล็ด ก็จะต้องปลูกในพื้นที่ลุ่ม ดินชื้น แต่ถ้าขยายพันธุ์มาโดยการทาบกิ่ง เสียบยอด หรือติดตา ก็จะต้องปลูกในที่ดอน ดินมีการระบายน้ำดี
การดูแลรักษา: ต้องปลูกอยู่ในพื้นที่กว้างขวาง
การขยายพันธุ์: การเพาะเมล็ด การปักชำ การทาบกิ่ง การเสียบยอด การติดตา การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพืช
ส่วนที่มีกลิ่นหอม: ดอก
การใช้ประโยชน์:
    -    ไม้ประดับ
    -    ดอก ร้อยมาลัย
    -    สมุนไพร
ถิ่นกำเนิด: ไทย
แหล่งที่พบ: อยู่เฉพาะพื้นที่ชุ่มน้ำหรือในป่าพรุน้ำจืดที่มีน้ำพุไหลผ่านตลอดเวลา

วิธีการขยายพันธุ์จำปีสิรินธร (3549)

-   การเพาะเมล็ด    จากงานวิจัยของฝ่ายเทคโนโลยีการเกษตร วว. ได้มีการทดลองในเรื่องการงอกของเมล็ดจำปีสิรินธร พบว่า เมล็ดที่เก็บจากโคนต้นจะมีอัตราการงอกต่ำ และมีต้นกล้าที่ไม่ค่อยจะแข็งแรง แต่เมล็ดที่ได้จากผลแก่ที่เก็บจากบนต้น จะมีอัตราการงอกสูง และมีต้นกล้าที่แข็งแรงกว่า ดังนั้น คำแนะนำในการเพาะเมล็ดจำปีสิรินธร จึงเริ่มตั้งแต่ การเลือกเก็บผลแก่ที่มีสีเปลี่ยนจากสีเขียวอ่อนเป็นสีน้ำตาลอ่อน มีผลย่อยที่อยู่โคนช่อผลแตกเป็นช่อเล็กๆ เพียง 1-2 ผล และยังไม่ร่วงหล่นจากต้น ให้นำผลแก่นี้มาผึ่งไว้ที่ร่ม 2-3 วัน รอยแตกจะกว้างขึ้น แล้วมีเมล็ดหลุดออกมา นำเมล็ดมาแช่น้ำเป็นเวลา 24 ชั่วโมง โดยมีการเปลี่ยนน้ำทุก 12 ชั่วโมง แล้วบี้เอาเปลือกหุ้มเมล็ดสีแดงออกทิ้งไป จะเห็นแต่เมล็ดในสีดำและแข็ง นำเมล็ดมาเพาะรวมกันในกระบะทราย แล้วราดด้วยยากันรา และคลุมป้องกันความชื้นด้วยถงพลาสติก (เพื่อไม่ต้องรดน้ำเลยตลอดช่วงเวลาการเพาะเมล็ด) ในเวลา 1 เดือน ก็เริ่มงอก เมื่อใบเลี้ยงคู่แรกคลี่กางดี จึงแยกนำลงปลูกในถงเพาะชำ และตั้งไว้ในเรือนเพาะชำ จนมีอายุ 1 ปี จะมีความสูง 30-40 เซนติเมตร และมีใบจำนวน 8-10 ใบ จึงนำออกมาตั้งกลางแจ้งเพื่อให้ปรับตัว ก่อนนำไปปลูกลงแปลงกลางแจ้ง ข้อดีของวิธีการขยายพันธุ์แบบนี้คือ ได้ต้นกล้าที่มีระบบรากแข็งแรง เจริญเติบโต ต้นไม่ค่อยล้ม เมื่อเป็นต้นใหญ่แล้วจะมีทรงพุ่มแผ่กว้างสวยงาม แต่จะออกดอกได้ช้า ในการปลูกต้นจำปีสิรินธรโดยวิธีการเพาะเมล็ดต่อไปเรื่อยๆ ก็มีโอกาสที่จะได้ต้นจำปีสิรินธรที่มีความแปรผัน แตกต่างไปจากต้นแม่พันธุ์เดิม หรือได้ต้นที่มีความเหมือนกับต้นแม่พันธุ์เดิมได้ เนื่องจากเป็นการขยายพันธุ์แบบใช้เพศที่มีการผสมพันธุ์ตามธรรมชาติ
-   การปักชำ    จัดเป็นวิธีการขยายพันธุ์จำปีสิรินธรที่ง่ายและรวดเร็วอีกวิธีหนึ่ง ซึ่งจะได้ต้นกล้าที่มีลักษณะเหมือนต้นแม่พันธุ์อีกด้วย โดยการตัดปลายกิ่งให้มีความยาว 20-30 เซนติเมตร ริดใบที่โคนกิ่งออก แช่ในน้ำยากระตุ้นราก แล้วนำไปปักชำในแปลงพ่นหมอกกลางแจ้ง เป็นเวลา 3-4 เดือน ก็จะออกราก แยกนำไปปลูกในถุงเพาะชำ จนตั้งตัวและเจริญเติบโตได้ดี จึงนำออกมาปลูกกลางแจ้งได้ สำหรับเทคนิคในการปักชำนี้ก็คือ ถ้ามีการปักชำจากกิ่งที่เคยออกดอกมาแล้ว เมื่อนำไปปลูกก็จะออกดอกได้ง่าย ในทางตรงกันข้าม ถ้าปักชำจากกิ่งที่ได้จากต้นกล้าขนาดเล็ก หรือกิ่งที่ยังไม่เคยออกดอกมาก่อน เมื่อนำไปปลูกแล้วจะออกดอกได้ช้า และเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว พบว่ากิ่งปักชำอ่อนๆ จะออกรากได้ง่ายกว่างกิ่งปักชำแก่ๆ
-   การทาบกิ่ง     ควรใช้ต้นตอที่หาเมล็ดได้ง่าย ต้นตอมีความทนทาน เจริญเติบโตเร็ว เช่น จำปา จำปีป่า จำปาป่า จำปีหลวง ต้นตอมีอายุ 6 เดือน ถึง 1 ปี มีความสูงประมาณ 50-80 เซนเติเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 เซนติเมตร วิธีการทาบก็ใช้การปาดข้างทั้งต้นตอและกิ่งพันธุ์ให้ยาว 5-8 เซนติเมตร นำมาประกบกันและพันด้วยเทปพลาสติก ควรผูกโยงต้นตอกับคานหรือกิ่งด้านบน เพื่อป้องกันกิ่งฉีก ในเวลา 1 เดือน ก็สามารถตัดนำมาปลูกชำได้ สำหรับเทคนิคในการทบกิ่งจำปีสิรินธร ก็คืด การปาดกิ่งต้นตอนั้นจะต้องปาดให้เหลือส่วนของยอดไว้ด้วย ไม่ใช่ปาดให้ขาดเหมือนกับทาบมะม่วง เมื่อทาบแล้ว 20 วัน ก็ตัดส่วนยอดของต้นตอทิ้งได้ และก่อนจะตัดกิ่งทาบไปปลูกชำ ควรเตือนกิ่งทาบด้วยการควั่นรอบกิ่งของโคนกิ่งพันธุ์ 1 สัปดาห์แล้ว จึงตัดกิ่งทาบออก กิ่งทาบจะปรับตัวหันไปดูดน้ำจากต้นตอ เป็นการกระตุ้นให้รากของต้นตอทำงานได้ดีขึ้น ข้อดีของการขยายพันธุ์โดยการทาบกิ่ง ก็คือจะได้ต้นกล้าที่มีลักษณะตรงตามแม่พันธุ์ แต่จะออกดอกได้เร็วหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับว่าไปทาบมาจากกิ่งที่เคยออกดอกมาแล้วหรือยัง หากทาบจากกิ่งที่เคยออกดอกมาแล้ว เมื่อนำไปปลูกแล้วก็จะออกดอกได้เร็ว แต่ถ้าทาบกิ่งมาจากต้นขนาดเล็ก หรืกิ่งที่ยังไม่เคยออกดอกมาก่อน เมื่อนำไปปลูกแล้วก็จะออกดอกได้ช้า
-   การเสียบยอด   เป็นการขยายพันธุ์ที่จะได้กิ่งยอดตรงตามลักษณะของแม่พันธุ์ ใช้ได้กับต้นตอทั้งที่มีขนาดเล็กและมีขนาดใหญ่ สำหรับต้นตอที่มีขนาดเล็ก ควรใช้ต้นตอที่หาเมล็ดได้ง่าย ต้นตอมีความทนทาน เจริญเติบโตเร็ว เช่น จำปา จำปาป่า จำปีป่า จำปีหลวง ต้นตอควรมีอายุ มากกว่า 6 เดือน ซึ่งจะมีความสูงมากกว่า 50 เซนติเมตร และมีเส้นผ่าศูนย์กลางใหญ่กว่า 1 เซนติเมตร วิธีการเสียบยอด โดยการปาดโคนต้นตอลงมา 5-6 เซนติเมตร ให้ลึกในระดับเปลือกแล้วเฉือนเอียงเป็นมุมประมาณ 45 องศา แล้วปาดกิ่งพันธุ์ให้มีแผลยาวเท่ากับต้นตอ โดยกิ่งพันธุ์นี้จะมีตาข้างอยู่เพียง 1 ตา นำกิ่งพันธุ์เข้าเสียบกับต้นตอ พันด้วยเทปพลาสติกให้มิด กันไม่ให้น้ำเข้าได้ ประมาณ 3 สัปดาห์ ตาของกิ่งพันธุ์จะเริ่มแตกออกมา จึงใช้มีดคมๆ เฉือนเทปพลาสติก ให้ยอดแทงออกมา พร้อมทั้งตัดยอดของต้นตอออก ตาของกิ่งพันธุ์ก็จะโตขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อนำไปปลูกให้พักตัวในเรือนเพาะชำระยะหนึ่ง ก็สามารถนำออกปลูกได้ สำหรับการเสียบยอดกับต้นตอที่มีขนาดใหญ่ จะแตกตาและมีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว จึงเป็นวิธีการที่ได้รับความนิยมในหมู่เกษตรกรเป็นอย่างมาก เนื่องจากจะเพิ่มจำนวนยอดพันธุ์ได้เป็นจำนวนมากในเวลารวดเร็ว ยอดพันธุ์จะอวบอ้วนสมบูรณ์ นำไปขยายพันธุ์ต่อได้ดี เกษตรกรมักเรียกการเสียบยอดกับต้นตอที่มีขนาดใหญ่นี้ว่า การฝากยอด ซึ่งมีข้อดีอีกอย่างหนึ่งของการขยายพันธุ์แบบนี้คือ สามารถนำยอดที่อยู่ไกลๆ มาเสียบได้ โดยการตัดยอดพันธุ์แล้วพรมน้ำ นำใส่ถุงพลาสติกเก็บไว้ได้ถึง 1 สัปดาห์
-   การติดตา   ก็เป็นการขยายพันธุ์ที่จะได้กิ่งยอดที่มีลักษณะตรงตามพันธุ์อีกวิธีหนึ่ง ใช้ได้กับต้นตอทั้งที่มีขนาดเล็กและมีขนาดใหญ่ สำหรับต้นตอก็ใช้ประเภทและขนาดเหมือนกับวิธีการขยายพันธุ์แบบเสียบยอด สำหรับวิธีการติดตาให้เปิดเปลือกของต้นตอเป็นรูปตัว U คว่ำ หรือ ตัว T แล้วแบะเปลือกออก เฉือนตาของกิ่งพันธุ์เป็นรุปโล่ห์พร้อมทั้งแกะเอาเนื้อไม้ที่ติดมาออก นำตาเสียบเข้ากับต้นตอ พันด้วยเทปพลาสติกใสให้มิด กันไม่ให้น้ำเข้าได้ ประมาณ 3 สัปดาห์ ตาของกิ่งพันธุ์จะเริ่มแตกออกมา จึงใช้มีดคมๆ เฉือนเทปพลาสติกให้ยอดแทงออกมา พร้อมทั้งตัดยอดของต้นตอออก ตาของกิ่งพันธุ์ก็จะโตอย่างรวดเร็ว เมื่อนำไปปลูกให้พักตัวในเรือนเพาะชำระยะหนึ่ง ก็สามารถนำออกปลูกได้ สำหรับการติดตากับต้นตอที่มีขนาดใหญ่ จะมีวิธีการเหมือนกับต้นตอขนาดเล็ก แต่จะแตกตาและมีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว ข้อดีของการขยายพันธุ์แบบติดตาคือจะได้จำนวนต้นกล้าเท่ากับจำนวนตาที่มีอยู่ จึงถือว่าเป็นวิธีการที่จะได้ต้นกล้าจำนวนมากในเวลารวดเร็วในอีกวิธีหนึ่ง
-   การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพืช เป็นวิธีการที่ได้ต้นกล้าจำนวนมากในเวลารวดเร็ว แต่ต้นกล้าจะมีขนาดเล็กและใช้เวลาในการปลูกเลี้ยงและบำรุงรักษาเป็นเวลานาน สำหรับการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อของจำปีสิรินธร โดยการนำยอดอ่อนขนาดเล็กมาเลี้ยงในวุ้น ซึ่งเป็นอาหารปลอดเชื้อ ในการขยายพันธุ์โดยวิธีการนี้พบว่า ต้นกล้ายังพัฒนาระบบรากได้ไม่ดีนัก

ลักษณะของจำปีศรีเมืองไทย (3550)

ชื่อวิทยาศาสตร์: Magnolia thailandica Noot. & Chalermglin
ลักษณะทั่วไป:
ต้น ทรงพุ่มสวย ลำต้นสูง 20-30 เซนติเมต
ดอก ดอกเดี่ยวขนาดจิ๋ว ลักษณะดอกตูมรูปไข่ ปลายแหลม มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 1.2-1.6 เซนติเมตร ยาว 2-2.5 เซนติเมตร ออกที่ปลายยอด มีกลีบสีขาว หนา ดอกจะแยกเพศ เป็นดอกเพศผู้และดอกเพศเมีย
ฤดูกาลออกดอก: เม.ย.-พ.ค.เท่านั้น โดยจะบานอยู่ได้ 1-2 วัน
การขยายพันธุ์: การเสียบยอด
ส่วนที่มีกลิ่นหอม: ดอกมีกลิ่นหอมแรง
ถิ่นกำเนิด: ไทย
แหล่งที่พบ: เพชรบูรณ์ เลย ชัยภูมิ และกาญจนบุรี ขึ้นเฉพาะป่าดิบเขา ในพื้นที่สูงที่มีอุณหภูมิต่ำกว่า 20 องศา

*ต้นจำปีศรีเมืองไทยจัดว่ามีความดึกดำบรรพ์ที่สุด โดยยึดหลักฐานจากการค้นพบจากฟอสซิล พันธุ์ไม้ในวงศ์จำปาที่ขุดได้พร้อมกับซากไดโนเสาร์ในเมืองจีน
**เป็นพืชที่มีวิวัฒนาการต่ำที่สุดในตระกูลไม้วงศ์จำปา เนื่องจากมีดอกแยกเพศและมีต้นแยกเพศ ซึ่งลักษณะดังกล่าวไม่พบในพืชดอกปัจจุบัน ทำให้เป็นพืชเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์อย่างมาก เพราะไม่สามารถปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไปได้

ลักษณะของจำปีสีนวล (3551)

ชื่อวิทยาศาสตร์: Michelia champaca x M. Alba หรือ Michelia Hybrid
ชื่อวงศ์: Magnoliaceae
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น ไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงกลาง กิ่งมีขนสีเทา ทรงพุ่มและเรือนยอดมีลักษณะคล้ายจำปี
    ใบ เดี่ยวเรียงเวียน หูใบยาวถึง 2.5 เซนติเมตร มีขน ก้านใบยาว 1.5-2 เซนติเมตร ใบรูปใบหอกแกมรูปไข่ถึงแกมขอบขนาน ขนาดกว้าง 5.5-16 เซนติเมตร ยาว 15.35 เซนติเมตร ปลายใบเรียวแหลม ยาว 3 เซนติเมตร โคนใบสอบเรียว ก้านดอกย่อย ยาว 0-2 เซนติเมตร
    ดอก ดอกมีจำนวนมาก สีขาว มีกลิ่นหอม กลีบรวม มี 12 กลีบ (อาจพบมี 8 กลีบ) รูปขอบขนาน ปลายแหลมขนาดใกล้เคียงกัน ยาว 3-3.5 เซนติเมตร เกสรเพศผู้ มีจำนวนมาก 20-32 อัน เกสรเพศเมีย ก้านชูเกสร ยาว 0.5 เซนติเมตร รังไข่มี 10-13 อัน (อาจมี 4 อัน) แยกกัน ผิวเกลี้ยงหรือมีขนสีน้ำตาล
    ฝัก/ผล ไม่ติดผล
การดูแลรักษา: เจริญเติบโตที่ดีในดินทุกประเภท ชอบแดด สามารถปลูกได้ที่บริเวณที่โดนแดด ได้ตลอดวัน
การขยายพันธุ์: ตอนกิ่ง
ส่วนที่มีกลิ่นหอม: ดอก
การใช้ประโยชน์:
    -   เป็นไม้ประดับ
    -   ใช้ดอกบูชาพระร้อยอุบะ
    -   สมุนไพร
ถิ่นกำเนิด: ไม่ทราบแหล่งกำเนิดในธรรมชาติ   แต่มีการสันนิษฐานว่าอาจกำเนิดในมาเลเซียหรือชวา
แหล่งที่พบ: ปลูกทั่วไปตามบริเวณบ้า
สรรพคุณทางยา: ดอกแก้เป็นลม แก้ไข บำรุงหัวใจ ขับน้ำดี บำรุงโลหิต
*เป็นลูกผสมระหว่างจำปีและจำปา

ลักษณะของจำปีดอย (3553)

ชื่อวิทยาศาสตร์: Magnolia gustavii King.
ชื่อวงศ์: MAGNOLIACEAE
ชื่อสามัญ: Champi Doi
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น มีลำต้นขนาดเล็ก สูง 8-12 เมตร เปลือก ลำต้นสีเทาปนน้ำตาล หนาและมีกลิ่นฉุน
    ใบ ใบรูปขอบขนานแกมรูปใบหอก ยาว 12-16 เซนติเมตร ปลายใบเรียวแหลม มีติ่งปลายใบยาวและงุ้มลง แผ่นใบหนาและแข็ง ผิวใบด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมัน ด้านล่างเคลือบขาว
    ดอก ดอกเดี่ยว ออกที่ปลายยอดห้อยลง ก้านดอกเรียวยาว 3-4 เซนติเมตร กลีบดอกสีขาวนวล มี 9 กลีบ ยาว 3-3.5 เซนติเมตร
    ฝัก/ผล ทรงกระบอกเรียวยาว 6-8 เซนติเมตร มีผลย่อย 3-15 ผล แต่ละผลมี 2 เมล็ด
แหล่งที่พบ: เพชรบุรี
*พบโดย นายปิยะ เฉลิมกลิ่น

ลักษณะของจำปีหนู (3554)

ชื่อวิทยาศาสตร์: Magnolia compressa Maxim.
ชื่อวงศ์: MAGNOLIACEAE
ชื่อสามัญ: Champi Nu
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น มีลำต้นขนาดเล็ก สูง 8-12 เมตร เปลือกลำต้นสีน้ำตาลปนดำเนื้อไม้แข็งและเหนียว แตกกิ่งยอดจำนวนมากและมีขนาดเล็ก มีขนาดใบเล็กที่สุดในสกุลจำปาด้วยกัน
    ใบ ใบรูปหอกแกมรูปขอบขนานยาว 7-11 เซนติเมตร ปลายใบเรียวแหลมและมีติ่งปลายใบยาว เนื้อใบหนาเหนียวเป็นมันทั้งสองด้าน
    ดอก มีขนาดเล็ก กลีบดอกบาง สีขาวขุ่น มี 9 กลีบ ยาว 3-4 เซนติเมตร
    ฝัก/ผล เป็นช่อยาว 2-3 เซนติเมตร มีผลย่อย 2-4 ผล แต่ละผลมี 1-2 เมล็ด
แหล่งที่พบ: เลย
*พบโดย นายปิยะ เฉลิมกลิ่น

ลักษณะของจำปีเพชร (3555)

ชื่อวิทยาศาสตร์: Magnolia mediocris (Dandy) Figlar.
ชื่อวงศ์: MAGNOLIACEAE
ชื่อสามัญ: Champi Phet
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น มีลำต้นใหญ่ สูงได้ถึง 30 เมตร ลำต้นเปลาตรง เปลือกลำต้นหนา สีเทาปนขาว
    ใบ ใบรูปรีแกมรูปขอบขนาน ยาว 8-14 เซนติเมตร ปลายใบเรียวและ มีติ่งแหลม เนื้อใบหนาแข็งกรอบ ก้านใบไม่มีรอยแผลของหูใบ
    ดอก ดอกเดี่ยว ออกที่ซอกใบใกล้ปลายยอด กลีบดอกสีขาวนวลมี9-10 กลีบ ยาว 3.5 เซนติเมตร
    ฝัก/ผล เป็นช่อยาว 2-3.5 เซนติเมตร มีผลย่อย 3-6 ผล แต่ละผลมี 1-3 เมล็ด
แหล่งที่พบ: เพชรบุรี
*พบโดย นายปิยะ เฉลิมกลิ่น

ต้นจำปี

จังหวัดที่ขายต้นจำปี

กรุงเทพมหานคร (7 ร้าน)

กาญจนบุรี (1 ร้าน)

เชียงราย (2 ร้าน)

เชียงใหม่ (7 ร้าน)

นครนายก (12 ร้าน)

นครราชสีมา (2 ร้าน)

นนทบุรี (5 ร้าน)

ปทุมธานี (8 ร้าน)

ปราจีนบุรี (36 ร้าน)

พิษณุโลก (1 ร้าน)

มหาสารคาม (2 ร้าน)

ยะลา (1 ร้าน)

ราชบุรี (1 ร้าน)

ลำปาง (1 ร้าน)

สมุทรปราการ (2 ร้าน)

สระบุรี (9 ร้าน)

สุโขทัย (1 ร้าน)

หนองบัวลำภู (1 ร้าน)

อุดรธานี (1 ร้าน)

อุทัยธานี (1 ร้าน)

เมล็ดพันธุ์จำปี

จังหวัดที่ขายเมล็ดพันธุ์จำปี

กรุงเทพมหานคร (1 ร้าน)

ต้นกล้าจำปี

จังหวัดที่ขายต้นกล้าจำปี

กรุงเทพมหานคร (2 ร้าน)

เชียงใหม่ (1 ร้าน)

นครนายก (2 ร้าน)

นครราชสีมา (2 ร้าน)

นครศรีธรรมราช (1 ร้าน)

ปทุมธานี (3 ร้าน)

ปราจีนบุรี (17 ร้าน)

พิษณุโลก (1 ร้าน)

มหาสารคาม (2 ร้าน)

ลำปาง (1 ร้าน)

สมุทรปราการ (2 ร้าน)

สระบุรี (2 ร้าน)

หนองบัวลำภู (1 ร้าน)

อุดรธานี (1 ร้าน)

อุตรดิตถ์ (1 ร้าน)

อุทัยธานี (1 ร้าน)

กิ่งพันธุ์จำปี

จังหวัดที่ขายกิ่งพันธุ์จำปี

ฉะเชิงเทรา (1 ร้าน)

มหาสารคาม (2 ร้าน)

ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นจำปีแดง ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ การดูแล ประโยชน์

การขยายพันธุ์ของต้นจำปีแดง

การดูแลต้นจำปีแดง

ประโยชน์ของต้นจำปีแดง

ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นจำปีสีนวล ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ การดูแล ประโยชน์

การขยายพันธุ์ของต้นจำปีสีนวล

การดูแลต้นจำปีสีนวล

ประโยชน์ของต้นจำปีสีนวล

ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นจำปีสิรินธร ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ สรรพคุณทางสมุนไพร ประโยชน์

การขยายพันธุ์ของต้นจำปีสิรินธร

สรรพคุณทางสมุนไพรของต้นจำปีสิรินธร

ประโยชน์ของต้นจำปีสิรินธร

ความเชื่อของต้นจำปี

ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นจำปี ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ การดูแล สรรพคุณทางสมุนไพร ประโยชน์

การขยายพันธุ์ของต้นจำปี

การดูแลต้นจำปี

สรรพคุณทางสมุนไพรของต้นจำปี

ประโยชน์ของต้นจำปี

ลักษณะพฤกษศาสตร์ของจำปี (3546)

ลักษณะของจำปีช้าง (3547)

ลักษณะของจำปีสิรินธร (3548)

วิธีการขยายพันธุ์จำปีสิรินธร (3549)

ลักษณะของจำปีศรีเมืองไทย (3550)

ลักษณะของจำปีสีนวล (3551)

ลักษณะของจำปีดอย (3553)

ลักษณะของจำปีหนู (3554)

ลักษณะของจำปีเพชร (3555)