ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นชมพู่ ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ สรรพคุณทางสมุนไพร ประโยชน์
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Eugenia spp.
ชื่อภาษาอังกฤษ : Rose Apple, wax apple, java apple
ลำต้น : เป็นลำต้นเดี่ยว ตั้งตรง เปลือกลำต้นเรียบหรือขรุขระ มีสีน้ำตาลหรือเทา แตกกิ่งก้านสาขาบริเวณใกล้กับโคนต้น
ใบ : เป็นใบเดี่ยว รูปหอก ใบหนา ผิวด้านหลังใบเป็นมันสีเขียวเข้ม และมักเจือด้วยสีแดงหรือม่วง
ดอก : ออกเป็นช่อตามซอกใบ ดอกมีหลายสีขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ ดอกมีกลิ่นหอมอ่อนๆ
ผล : คล้ายระฆัง เนื้อ สี รูปร่าง ขนาด และรสชาติแตกต่างกันตามพันธุ์
เมล็ด : มีหรือไม่มีขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ เมล็ดสีน้ำตาลเป็นรูปครึ่งวงกลม
การขยายพันธุ์ของต้นชมพู่
เพาะเมล็ด การตอนกิ่ง การทาบกิ่ง และการเสียบยอด
สรรพคุณทางสมุนไพรของต้นชมพู่
- เปลือกต้น เป็นยาสมานแผล แก้อาเจียน ยาระบาย บรรเทาโรคหอบหืด
- ใบ แก้อาการตาแดง
- เกสร นำมาใช้ลดไข้
- เมล็ด แก้ท้องร่วง แก้บิด และโรคหวัด
- ราก แก้โรคลมชัก
ประโยชน์ของต้นชมพู่
นิยมนำผลสุกมารับประทานสด บางพันธุ์นำมาประกอบอาหาร และแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ได้หลายอย่าง