ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นขมิ้นอ้อย ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ การดูแล สรรพคุณทางสมุนไพร ประโยชน์
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Curcuma spp.
ชื่อภาษาอังกฤษ : Zedoary, Luya-Luyahan
ชื่ออื่นๆ : ว่านเหลือง, ขมิ้นขึ้น, แฮ้วดำ, ว่านขมิ้น
ลำต้น : เป็นไม้ล้มลุกโตเร็ว ลำต้นตั้งตรง แตกหน่อมาก ผิวเหง้าด้านนอกสีเทา เนื้อสีขาวแกมเหลืองไปจนถึงเหลืองสด มีรากมาก รากกลมมีเนื้อนุ่มภายใน ก้านใบหุ้มกันแน่นเป็นลำต้นเทียม
ใบ : เป็นใบเดี่ยว รูปหอกแกมขอบขนาน ปลายใบเรียวแหลม โคนใบแคบ ผิวใบด้านบนสีเขียวเข้มและมีเส้นนูนตามลายของเส้นใบ เส้นกลางใบเป็นร่องเล็กน้อยและมีแถบสีน้ำตาล ผิวด้านหน้าเรียบ ท้องใบจะมีขนนิ่มเล็กน้อย
ดอก : ออกดอกเป็นช่อ ก้านดอกยาวพุ่งออกจากเหง้าที่อยู่ใต้ดิน ช่อดอกจะมีใบประดับ ดอกมีสีขาว ตรงปลายช่อดอกจะเป็นสีชมพู ส่วนดอกสีเหลืองจะบานจากล่างขึ้นข้างบน
ผล : เป็นแคบซูลรูปไข่ ผิวเรียบ แตกด้านข้าง
เมล็ด : รูปรี สีเทา
การขยายพันธุ์ของต้นขมิ้นอ้อย
ใช้เหง้าหัวหรือแง่ง
การดูแลต้นขมิ้นอ้อย
เจริญได้ดีในดินร่วนที่อุดมสมบูรณ์สูง ร่มเงารำไรและกลางแจ้ง ชอบอากาศค่อนข้างร้อนและมีความชุ่มชื้นในเวลากลางคืน
สรรพคุณทางสมุนไพรของต้นขมิ้นอ้อย
- ใบ ขับปัสสาวะ แก้ช้ำบวม
- เหง้า แก้ครั่นเนื้อครั่นตัว สมานลำไส้ แก้ระดูขาว ขับปัสสาวะ ตำพอกแก้ฟกบวม แก้อักเสบ แก้พิษโลหิต แก้ลม รักษามะเร็งปากมดลูก มะเร็งในรังไข่ มะเร็งปอด มะเร็งตับ มะเร็งต่อมไธรอยด์ มะเร็งต่อมน้ำเหลือง เนื้องอกธรรมดาของกล้ามเนื้อมดลูก รักษาอาการเลือดคั่ง เลือดลมไหลเวียนไม่สะดวก รักษาระดูมาไม่ปกติ
ประโยชน์ของต้นขมิ้นอ้อย
ใช้เหง้าสดปรุงอาหารไทยและแต่งสีของอาหารบางชนิด