ดอกอัญชัน

ชื่อวิทยาศาสตร์:    Clitoria ternatea L.
ชื่อวงศ์:    Leguminosae
ชื่อสามัญ:    Blue pea, Blue vine, Butterfly pea, Pigeon wings
ชื่อพื้นเมือง:    แดงชัน หรือ เอื้องชัน
ลักษณะทั่วไป:
    ต้น    ไม้เลื้อยเนื้ออ่อน อายุสั้น ใช้ยอดเลื้อยพัน ลำต้นมีขนปกคลุม
    ใบ    ประกอบแบบขนนก เรียงตรงข้าม มีใบย่อย 5-9 ใบ รูปไข่แกมรูปรี ปลายใบแหลม โคนใบมน ผิวใบด้านล่างมีขนหนาปกคลุม
    ดอก    สีขาว ฟ้า และม่วง ดอกเดี่ยวหรือออกเป็นคู่ตามซอกใบ รูปดอกถั่ว   มีทั้งดอกชั้นเดียวและดอกซ้อน กลีบดอก 5 กลีบ ดอกชั้นเดียวกลีบขั้นนอกมีขนาดใหญ่กลางกลีบสีเหลือง ส่วนกลีบชั้นในขนาดเล็ก แต่ดอกซ้อนกลีบดอกมีขนาดเท่ากัน ซ้อนเวียนเป็นเกลียว ดอกบานเต็มที่กว้าง 2-2.5 ซม.
    ฝัก/ผล    ผลแห้งแตก เป็นฝักแบน กว้าง 1-1.5 ซม. ยาว 5-8 ซม.
    เมล็ด    รูปไต สีดำ มี 5-10 เมล็ด
ฤดูกาลออกดอก:    ออกดอกเกือบตลอดปี
การขยายพันธุ์:    การเพาะเมล็ด  
การใช้ประโยชน์:    - เป็นไม้ประดับแสนสวย เป็นอาหาร ยา และเครื่องสำอาง
                             - นอกจากนั้นอัญชันเป็นพืชตระกูลถั่ว จึงปลูกคลุมดินเป็นปุ๋ยพืชสด บำรุงดินให้อุดมสมบูรณ์
                             - ลำต้นและใบสดใช้เป็นแหล่งอาหารของสัตว์เช่น แพะ แกะ โค กระบือได้
ถิ่นกำเนิด:    อินเดีย
แหล่งที่พบ:    พบขึ้นกระจายอยู่ทั่วไปในหลายพื้นที่ มีสภาพที่แตกต่างกัน ทั้งในดินร่วนปนทราย ดินเหนียว ดินทราย
ส่วนที่ใช้บริโภค:    ดอก
การปรุงอาหาร:    กินเป็นผักได้ ทั้งจิ้มน้ำพริกสดๆ หรือชุบแป้งทอด