ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นเชียงดา ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ การดูแล สรรพคุณทางสมุนไพร ประโยชน์

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Gymnema inodorum (Lour.) Decne.

ชื่อภาษาอังกฤษ : Gymnema

ชื่ออื่นๆ : เชียงดา, เจียงดา, ผักเจียงดา, ผักเซียงดา, ผักกูด, ผักจินดา, ผักเซ่งดา, ผักม้วนไก่, ผักเซ็ง, ผักว้น, ผักฮ่อนไก่, ผักอีฮ่วน, เครือจันปา

ลำต้น : เป็นไม้เถาเลื้อย ลำต้นเป็นสีเขียว ทุกส่วนที่อยู่เหนือดินมีน้ำยางสีขาวคล้ายน้ำนม

ใบ : เป็นใบเดี่ยว รูปรีหรือรูปกลมรีปลายใบแหลม โคนใบแหลม ส่วนขอบใบเรียบหรือเป็นคลื่นเล็กน้อย แผ่นใบเป็นสีเขียวเข้ม ท้องใบมีสีอ่อนกว่า ผิวใบเรียบไม่มีขน ก้านใบยาว

ดอก : ออกเป็นช่อแน่นกระจุกจากซอกใบ ดอกมีขนาดเล็กกลม สีขาวอมเขียวอ่อน

ผล : ออกเป็นฝักคู่ รูปร่างคล้ายหอก เมื่ออ่อนสีเขียว เมื่อแก่สีน้ำตาลคล้ำ

เมล็ด : มีขนาดเล็ก และมีขนสำหรับช่วยกระจายพันธุ์

เพาะเมล็ด และปักชำ

ปลูกได้ในดินร่วน ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแดดรำไรทนแล้ง

- ราก ควบคุมสมดุลของระดับน้ำตาลในเลือด

- ใบ ช่วยควบคุมสมดุลของระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยเบาหวาน รักษาไข้หวัด แก้ไอ รักษาอาการท้องผูก พอกฝี เริม งูสวัด

- ต้น แก้หูชั้นกลางอักเสบ แก้หลอดลมอักเสบ แก้ไอ แก้ปอดอักเสบ แก้โรคบิด แก้ริดสีดวงทวาร เป็นยาขับปัสสาวะ แก้อาการบวมน้ำ

- ผล แก้ไอ ขับเสมหะ

- หัว แก้พิษอักเสบ แก้เริม

ใบอ่อน ยอดและดอกของผักเชียงดามาลวกรับประทานร่วมกับน้ำพริก หรือทำอาหาร