ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นหม่อน

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Morus alba L.

ชื่อภาษาอังกฤษ : Mulberry Tree, White Mulberry

ชื่ออื่นๆ : มอน

ลำต้น : เป็นไม้พุ่ม ลำต้นตั้งตรง เปลือกลำต้นสีน้ำตาลแดง แตกกิ่งก้านน้อย ผิวเรียบ ไม่มีหนาม แต่มียางสีขาวขุ่นคล้ายน้ำนม

ใบ : เป็นใบเดี่ยว รูปไข่หรือรูปไข่กว้าง ปลายแหลมยาว โคนเว้าเป็นรูปหัวใจ ขอบหยักเป็นซี่ แต่ละหยักปลายเรียวแหลม แผ่นใบด้านบนสีเขียวเข้มเรียบเงา ใต้ใบสีเขียวอ่อน ใบค่อนข้างหนา สากระคายมือ

ดอก : ออกเป็นช่อตามซอกใบและปลายยอด ดอกสีขาวหม่นหรือสีขาวแกมเขียว

ผล : เป็นผลรวม รูปทรงกระบอก สีเขียว เมื่อสุกสีม่วงแดงเข้ม เกือบดำ ฉ่ำน้ำ มีรสหวานอมเปรี้ยว

ปักชำ ตอนกิ่ง ติดตา

ปลูกได้ในดินทุกชนิด ต้องการน้ำน้อย ชอบแดดจัด ทนแล้ง

- เปลือกต้น เป็นยาถ่ายและยาขับพยาธิ

- ผลสุก ทำให้ชุ่มคอ แก้ไอ บำรุงไต แก้โรคเกี่ยวกับทรวงอก ขับปัสสาวะ บรรเทาอาการวัณโรคปอด โรคปวดข้อ

- ราก ขับพยาธิ และเป็นยาสมาน แก้โรคความดันโลหิตสูง

- กิ่งอ่อน และใบอ่อน แก้ไข้ แก้หวัด แก้ไอ

- ใบ เป็นยาแก้ไข้ แก้ตัวร้อน แก้ร้อนในกระหายน้ำ แก้ตาแดง ตาแฉะ ตาฝ้าฟาง

- ผลสุก รับประทานเป็นผลไม้ นำมาแปรรูปเป็นอาหารหรือผลิตภัณฑ์ได้หลายอย่าง

- นิยมปลูกเป็นไม้ประดับตามแนวรั้ว

- ยอดอ่อน นำมาปรุงอาหารเป็นผัก หรือนำมาใส่แกงแทนการใช้ผงชูรส

- ใบ นำมาตากแห้งชงดื่มเป็นชา

- ใบ เป็นอาหารเลี้ยงตัวไหม ใช้เป็นส่วนผสมในอาหารสำหรับสัตว์เองบางชนิด ใช้เลี้ยงปลา

- เนื้อไม้ นำมาใช้ย้อมผ้าไหม ผ้าแพร ได้สีเหลือง

- เปลือกของลำต้นและกิ่ง นำมาผลิตกระดาษ