ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นกัดลิ้น ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ การดูแล สรรพคุณทางสมุนไพร ประโยชน์

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Walsura trichostemon Miq.

ชื่ออื่นๆ : ขี้อ้าย, มะค่าลิ้น, แก้วลาว, ลำไยป่า

ลำต้น : เป็นไม้ยืนต้น เรือนยอดแผ่นกว้างถึงค่อนข้างกลม กิ่งอ่อนมีขนสั้นสีน้ำตาลอ่อน และมีช่องอากาศเห็นชัดเจน เปลือกต้นสีน้ำตาลปนสีเทาแตกเป็นสะเก็ดบางๆ

ใบ : เป็นใบประกอบแบบขนนก ใบรูปรีแกมรูปขอบขนานถึงรูปขอบขนานแกมรูปใบหอก ด้านบนสีเขียว ด้านล่างสีอ่อนกว่า ปลายเรียวแหลม โคนสอบ และปลายก้านป่องเป็นข้อ

ดอก : ออกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ดอกสีขาวนวล

ผล : เป็นผลเดี่ยว รูปทรงกลม ผลอ่อนสีเขียว เมื่อสุกสีเหลืองอ่อนแกมน้ำตาล มีขนสั้นสีน้ำตาลอ่อน

เมล็ด : กลม มีเยื่อนุ่มหุ้มเมล็ดสีขาว

เพาะเมล็ด หรือตอนกิ่ง

ปลูกได้ในดินทุกชนิด ชอบแดดจัด

- ผลสุก เป็นยารักษาแผลในกระเพาะและลำไส้ รักษาแผลเปื่อย

- ราก ขับลมในลำไส้ แก้ปวดเมื่อยตามร่างกาย บำรุงเส้นเอ็น

- เปลือก ช่วยห้ามเลือด สมานบาดแผล แก้หิด

- ผลสุก สีรสหวาน รับประทานได้

- เนื้อไม้ ใช้สำหรับก่อสร้าง หรือใช้ทำฟืน