ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นหญ้าแฝก

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Chrysopogon zizanioides (L.) Roberty

ชื่ออื่นๆ : แฝก, แฝกหอม, แฝกลุ่ม, แกงหอม, แคมหอม

ลำต้น : เป็นไม้ล้มลุก ลำต้นตั้งตรง แตกกอที่แน่นหนา มีรากฝอยหยั่งลึกในดินได้ถึง 4 เมตร รากมีกลิ่นหอม

ใบ : เป็นใบเดี่ยว รูปขอบขนาน ปลายสอบแหลม โคนสอบ ขอบจักฟันเลื่อยถี่ แหลมคม มีมากบริเวณโคนใบ แผ่นใบเรียบ ด้านบนสีเขียวเข้ม ใต้ใบสีเขียวจางกว่า ก้านใบเป็นกาบหุ้มลำต้น

ดอก : ออกเป็นช่อ ตามปล้องสุดท้ายของลำต้น ช่อดอกสีน้ำตาลแดง สีน้ำตาล สีเทา หรือสีขาวนวล ออกดอกตลอดปี

ผล : เป็นผลแห้งที่ไม่แตก

เมล็ด : รูปทรงคล้ายกระสวย มีส่วนหัวและท้ายที่มน ผิวเรียบ และเปลือกบาง เ

แยกหน่อ ปักชำ เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ

ปลูกได้ในดินทุกชนิด ต้องการน้ำปริมาณน้อย ชอบแสงแดดมาก

- ปลูกเป็นไม้ประดับ

- ลดการชะล้างพังทลายของดิน ช่วยเก็บกักตะกอนดินในพื้นที่ลาดชัน

- ปลูกหญ้าแฝกในพื้นที่ดินเสื่อมโทรม หรือพื้นที่ดินมีปัญหา จึงมีส่วนช่วยฟื้นฟู และปรับปรุงดินให้มีสภาพดีขึ้น

- เพื่อใช้บำบัดน้ำทิ้งจากโรงงานอุตสาหกรรมบางประเภท และดูดซับโลหะหนักจากดิน

- ใบ นำมามุงหลังคาและทำงานหัตถกรรม

- เป็นอาหารสัตว์ มีคุณค่าทางโภชนาการสูง ด้วยปริมาณโปรตีนและวิตามินที่ดี หญ้าแฝกจึงเป็นแหล่งอาหารที่สำคัญสำหรับสัตว์ปีก เช่น ไก่ และเป็ด สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เช่น วัว แพะ และแกะ รวมถึงสัตว์น้ำ เช่น ปลาคาร์ฟ และปลาตะเพียน

- ช่วยในการป้องกันโรคทางเดินอาหารในสัตว์