ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นกะพ้อ ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ สรรพคุณทางสมุนไพร ประโยชน์

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Licuala spinosa Thunb.

ชื่อภาษาอังกฤษ : mangrove fan palm

ชื่ออื่นๆ : พ้อ, กะพ้อหนาม, กะพ้อเขียว

ลำต้น : ลำต้นแตกหน่อเป็นกอแน่น มีรอยกาบใบที่หล่นไป เรือนยอดเป็นรูปพัดหรือคล้ายร่มหรือครึ่งวงกลม

ใบ : เป็นใบประกอบมีลักษณะคล้ายฝ่ามือ กระจุกที่ปลายยอด ช่อใบรูปพัด ใบย่อยเว้าลึกถึงแก่นกลางและแผ่เป็นรัศมี 15-25 แฉก แผ่นแฉกใบพักจีบรูปขอบขนานหรือรูปลิ่ม ปลายแฉกตัดหรือหยิกซิกแซกไม่สม่ำเสมอเส้นใบแบบขนานตามความยาวของใบ ผิวเกลี้ยงผิวเกลี้ยงทั้งสองด้าน ด้านบนสีเขียวเข้ม ด้านล่างสีซีดกว่า ขอบก้านใบมีหนามโค้งเรียงไม่เป็นระเบียบ ขอบกาบมีรกหรือเส้นใยหยาบสีน้ำตาลสานกันห่อหุ้มลำต้น

ดอก : ออกเป็นช่อตามง่ามใบ ช่อดอกตั้งขึ้นโค้งแล้วแผ่ออก ดอกตูมรูปทรงไข่ ไร้ก้านสีขาวแกมเขียวอ่อน

ผล : รูปทรงกลม ผลอ่อนสีเขียว เมื่อสุกสีส้ม ผิวเกลี้ยงเป็นมันสีส้มหรือแดง เนื้อผลชุ่มน้ำผนังผลชั้นในบางและแข็งคล้ายหิน

เมล็ด : กลม

เพาะเมล็ด แยกหน่อ

- ใบ แก้ท้องร่วง

- ยอด รักษาพิษโรคหนองใน

- หัว แก้อาการปวดศรีษะ

- ราก ใช้เป็นยาต้านพิษ

- ยอดอ่อนหรือหัว คั่วหรือปรุงอาหารรับประทาน

- นิยมนำมาจัดเป็นไม้ประดับให้สวยงาม