ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นชิงชัน ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ การดูแล สรรพคุณทางสมุนไพร ประโยชน์

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Dalbergia oliveri Prain

ชื่อภาษาอังกฤษ : Blackwood, Rosewood

ชื่ออื่นๆ : ประดู่ชิงชัน, ดู่สะแดน, เก็ดแดง, อีเม็ง, พยุงแกลบ, กะซิก, กะซิบ, หมากพลูตั๊กแตน

ลำต้น : เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกว้าง โปร่ง เปลือกต้นสีเทา เป็นเกล็ดบางๆ เปลือกด้านในสีเหลือง

ใบ : เป็นใบประกอบแบบขนนก รูปไข่ถึงรูปรีแกมรูปขอบขนาน ปลายมน โคนกลมมน ขอบเรียบ ผิวใบเกลี้ยง เป็นมัน แผ่นใบด้านบนสีเขียวเข้ม ใต้ใบสีซีดกว่า ยอดและใบอ่อนออกสีแดง

ดอก : ออกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ดอกสีขาวอมม่วง

ผล : เป็นฝักแบน แผ่เป็นปีกยาวรูปรีหรือรูปขอบขนาน ผิวเรียบ ส่วนที่หุ้มเมล็ดหนาแข็ง มีลักษณะเป็นกระเปาะกลมหรือแกนรีเล็กน้อย นูนเห็ดได้ชัด

เมล็ด : รูปไตสีน้ำตาล

เพาะเมล็ด

ปลูกได้ในดินทั่วไป ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแดดจัด

- แก่น บำรุงโลหิตสตรี

- เปลือก ช่วยรักษาแผลเรื้อรัง

- ปลูกเป็นไม้ประดับ

- เนื้อไม้ ใช้แปรรูปทำเครื่องเรือน เครื่องดนตรี ด้ามเครื่องมือ เครื่องใช้ต่าง ๆ ได้สวยงามและทนทาน