ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นพลองเหมือด ชื่อวิทยาศาสตร์ การขยายพันธุ์ สรรพคุณทางสมุนไพร ประโยชน์

ชื่อวิทยาศาสตร์ของต้นพลองเหมือด : Memecylon edule Roxb.

ชื่ออื่นๆ ของต้นพลองเหมือด : พลองดำ, เหมียด, ผักไคร้มด, พลองสีน้ำเงิน, เหมือดแอ่, เหมือด

ลักษณะลำต้นของต้นพลองเหมือด : เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก กิ่งอ่อนแบนหรือเป็นเหลี่ยม กิ่งแก่กลม เปลือกแตกเป็นร่องลึก สีเทาอมน้ำตาล

ลักษณะใบของต้นพลองเหมือด : เป็นใบเดี่ยว แผ่นใบรูปไข่ ปลายทู่หรือแหลม โคนมนหรือสอบ ขอบเรียบ แผ่นใบเหนียวคล้ายแผ่นหนัง ใบเสีเขียวเป็นมัน ผิวเกลี้ยงทั้งสองด้าน

ลักษณะดอกของต้นพลองเหมือด : ออกเป็นช่อกระจุกตามซอกใบหรือตามข้อที่ใบร่วงไปแล้ว ดอกสีขาวอมม่วง หรือสีน้ำเงินเข้ม

ลักษณะผลของต้นพลองเหมือด : เป็นผลสดมีเนื้อคล้ายลูกหว้า ทรงกลม ผลอ่อนสีเขียวอมเหลือง เมื่อสุกสีม่วงเข้มถึงดำ

ลักษณะเมล็ดของต้นพลองเหมือด : กลม

เพาะเมล็ด

- เปลือก รักษารอยฟกช้ำ

- เปลือกต้นและแก่น บรรเทาอาการปวดฟัน

- ใบ รักษาโรคโกโนเรีย

- ต้นและใบ ขับปัสสาวะ

- รากหรือลำต้น รักษาโรคกระเพาะอาหาร

- น้ำยางจากลำต้น ทาส้นเท้าเพื่อลดรอยแตก

- ผลสุก รับประทานเป็นผลไม้ มีรสหวาน

- ใบอ่อน กินเป็นผักสดร่วมกับน้ำพริก รสฝาดหวาน

- ใบ ใช้เป็นสีย้อม ให้สีเหลือง

- แก่น นำไปย้อมไหมให้สีเหลือง

- กิ่งและลำต้น นำไปเผาที่เป็นน้ำด่างใช้ในการย้อมครามของไหมและฝ้าย ให้สีเหลือง

- นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ

- ลำต้น ทำด้ามเสียม ทำแอกวัว ทำซี่ฟันคราดนา ทำง่ามหนังสติก

- ใบแก่ คลุกเคล้ารวมกับพริกแล้วนำไปตากแดด ช่วยทำให้พริกมีสีสดและป้องกันไม่ให้แมลงมากัดกิน

- แก่นและใบ นำไปต้มเป็นอาหารสัตว์