ชื่อวิทยาศาสตร์ของต้นแคนา : Dolichandrone serrulata (Wall. ex DC.) Seem.
ลำต้นของต้นแคนา : เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ลำต้นเปลาตรง มักแตกกิ่งต่ำ
ลักษณะใบของต้นแคนา : เป็นใบประกอบแบบขนชั้นเดียวปลายคี่ ใบเป็นรูปไข่แกมขอบขนาน ปลายใบแหลม โคนใบเบี้ยว ส่วนขอบใบหยักเป็นแบบซี่ฟันตื้น ๆ ผิวใบด้านล่างมีขนสั้นอยู่ประปรายบนก้านใบ เส้นใบเด่นชัด
ลักษณะดอกของต้นแคนา : เป็นดอกเดี่ยวออกเป็นกระจุก ตามปลายกิ่ง ดอกเป็นรูปแตรสีขาว ดอกแคนาจะค่อย ๆ บานทีละดอก ดอกมีกลิ่นหอม บานในตอนกลางคืน
ลักษณะผลของต้นแคนา : เป็นฝัก ฝักแบนเป็นรูปขอบขนาน ฝักโค้งและบิดเป็นเกลียว
ลักษณะเมล็ดของต้นแคนา : เป็นรูปสี่เหลี่ยม มีปีกบางใส
โดยการเพาะเมล็ด ตอนกิ่ง และการปักชำราก
ปลูกได้ในดินร่วน ต้องการน้ำมาก ชอบแดดปานกลางถึงจัด
รากช่วยบำรุงโลหิต เมล็ดใช้เป็นยาแก้อาการปวดประสาท ช่วยแก้โรคชัก ดอกช่วยในการนอนหลับ ใช้เป็นยาขับเสมหะ ช่วยในการขับถ่าย ใบนำมาต้มกับน้ำเป็นยาบ้วนปาก ใช้ตำพอกรักษาแผล เปลือกต้นช่วยแก้อาการท้องอืด ท้องเฟ้อ
ต้นแคนาเป็นไม้มงคล จะนำพาสิ่งที่เป็นมงคล และสิ่งดีงามมาให้แก่สถานที่หรือคนในครอบครัว รวมถึงช่วยปกป้องภัยอันตรายทั้งหลายและช่วยให้ทำมาค้าขายร่ำรวย
ดอกแคนาสามารถนำมาใช้ประกอบอาหาร หรือจะนำดอกมาลวก หรือต้มจิ้มกินกับน้ำพริก เนื้อไม้นำมาใช้ทำสิ่งก่อสร้างอาคารบ้านเรือน นิยมปลูกเป็นไม้สำหรับให้ร่มเงาและเป็นไม้ประดับเสริมจุดเด่นให้สวน เนื้อไม้ และกิ่งแคนาค่อนข้างเปราะ และหักง่าย ไม่ควรปลูกใกล้ บ้าน อาคาร