ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นชมพู่น้ำดอกไม้

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Syzygium jambos (L.)Alston

ชื่อภาษาอังกฤษ : Rose apple

ชื่ออื่นๆ : มะซามุด, มะห้าคอกลอก, มะน้ำหอม, ชมพู่น้า, ยาบู่ปะนาว่า, ฝรั่งน้ำ

ลำต้น : เป็นไม้ยืนต้น ทรงพุ่มทึบ ลำต้นสูงตั้งตรง เปลือกต้นสีน้ำตาลค่อนข้างเรียบ แตกกิ่งก้านตั้งแต่โคนต้น ส่วนปลายต้นแตกกิ่งเป็นทรงพุ่มเรียวแหลม

ใบ : เป็นใบเดี่ยว รูปหอก โคนใบมนรีปลายใบแหลมค่อนข้างยาว ขอบใบเรียบแผ่นใบหนาเป็นมันสีของใบด้านบนสีเขียว และจะมีสีคล้ำกว่าด้านล่าง

ดอก : ออกเป็นช่อบริเวณปลายกิ่ง ดอกสีขาวหรือเหลืองอ่อนๆ ดอกมีกลิ่นหอมอ่อนๆ

เมล็ด : กลม สีน้ำตาล

ผล : เป็นผลสด ผลดิบเป็นสีเขียวเข้ม เมื่อแก่สุกแล้วจะเป็นสีเขียวอ่อน หรือ สีเหลืองทอง ภายในผลกลวงเนื้อด้านในบางกรอบเป็นสีขาวนวล หรือ สีเขียวอ่อน มีกลิ่นหอมคล้ายกับดอกกุหลาบ ดอกนมแมว มีรสหวานหอม

เพาะเมล็ด และตอนกิ่ง

ปลูกได้ในดินร่วน ต้องการน้ำปานกลาง ชอบแดดเต็มวัน

- ผล เป็นยาหอม ชูกำลัง บำรุงหัวใจ แก้ลมปลายไข้

- เปลือกต้น เป็นยาแก้เบาหวาน แก้ท้องเสีย

- เมล็ด แก้เบาหวาน แก้ท้องเสีย แก้โรคบิด

- ใบ เป็นยาลดไข้ แก้ตาอักเสบ รักษาโรคผิวหนัง ใช้ล้างแผลสด

- ผล รับประทาน มีกลิ่นหอมและมีรสหวาน

- เปลือกต้น นำมาสกัดเป็นสารที่ให้สีน้ำตาล