ลักษณะพฤกษศาสตร์ของต้นตองแตก

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Baliospermum monyanum (Willd.) Muell. Arg

ชื่ออื่นๆ : ทนดี, ถ่อนดี, เปล้าตองแตก, ลองปอม, นางป้อม, ตองแต่

ลำต้น : เป็นไม้พุ่ม เปลือกต้นเรียบสีน้ำตาล ยอดอ่อนมีขนสีขาว

ใบ : เป็นใบเดี่ยว ใบรูปหอก รูปไข่ หรือ รูปวงรีแกมขอบขนาน ขอบใบจักฟันเลื่อย หรือ หยักมน บางครั้งขอบเว้าเป็นแฉก 3-5 แฉก ปลายมน หรือแหลม เกลี้ยง หรือมีขนแข็งเอน ทั้งสองด้านของใบ โคนใบสอบ

ดอก : ออกเป็นช่อตามซอกใบ และปลายกิ่ง ดอกสีขาวเหลือง

ผล : ค่อนข้างกลม เป็นพู 3 พู ปลายผลเว้า หรือ บุ๋ม สีเขียว ห้อยลง

เมล็ด : เล็ก รูปไข่ หรือ รูปขอบขนาน สีน้ำตาล เนื้อคล้ายหินอ่อน มีจุกขั้ว

เพาะเมล็ด และปักชำ

- ราก เป็นยาถ่าย ยาระบาย ถ่ายลม ขับเสมหะ แก้เสมหะ แก้พยาธิ แก้ลมจุกเสียด แก้ไข้ โรคริดสีดวงทวาร แก้ฟกบวก แก้บวมน้ำ แก้ดีซ่าน แก้ม้ามอักเสบ แก้โลหิตจาง แก้ตับอักเสบ

- ต้น บำรุงน้ำดี

- เปลือก เป็นยาถ่าย แก้พยาธิ แก้เสมหะ แก้ฟกบวม

- ใบ แก้หืด ถอนพิษไข้ เป็นยาถ่ายพยาธิ แก้ฟกบวม แก้ร้อนใน ช่วยขับเหงื่อ แก้โรคกระเพาะ ห้ามเลือด รักษาแผลโรคปากนกกระจอก

- เมล็ด เป็นยาถ่าย แก้ปวดตามข้อ แก้ฟกบวม แก้ปวดเมื่อย

- ผล แก้ปวดฟัน